در نشست نویسندگان حوزه مقاومت مطرح شد؛
شهید سنوار در زندان های اسرائیل تمرین جنگ نرم کرد
به گزارش بلک بلاگ، نصرت الله محمودزاده، نویسنده پیشکسوت حوزه دفاع مقدس اظهار داشت: شهید سنوار آدم متفکر و طراح طوفان الاقصی، ۲۲ سال در زندان های اسراییل تمرین جنگ نرم می کرد و در زندان ها کتاب نوشته است.
به گزارش بلک بلاگ به نقل از مهر، نشست صمیمانه نویسندگان حوزه مقاومت و فلسطین با عنوان «راویان سرزمین زیتون» باحضور میثم نیلی مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی، محسن پرویز دبیرعلمی جایزه ادبی جهانی فلسطین و تعدادی از نویسندگان و فعالان حوزه فلسطین در فرهنگسرای خاوران اجرا شد.
میثم نیلی، مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی و رئیس شورای سیاستگذاری جایزه جهانی ادبیات فلسطین، در شروع این نشست اظهار داشت: امروز با قومی مواجه هستیم که آخر تحریف گری هستند. در طول تاریخ، استاد این کار شده اند و قرآن کریم بارها به این مساله هم اشاره نموده است. آنها می خواهند حرف هایشان را القا کنند و برای قوم نجسی که جنایت های بسیار زیادی می کند، محبوبیت بخرند. از نژادپرستی و جریان فساد در زمین حمایت می کنند. در این شرایط اگر ما روایت نکنیم، اساسا و یقیناً غزه را همان گونه که می خواهند روایت می کنند. ما نیازمند جنبش و خیزشی برای نگاشتن روایتها و جریان سازی از فلسطین هستیم. هرکدام از ما دوستان و شاگردانی داریم. باید از حوزه کودک نوجوان شروع نماییم و به رمان نزدیک شویم. حتی در قسمت تاریخ شفاهی اثرهای درخشانی داریم که قابلیت ترویج و توسعه دارند.
رئیس شورای سیاستگذاری جایزه جهانی ادبیات فلسطین اضافه کرد: در این دوره از جایزه جهانی فلسطین، سه برابر دوره قبل رمان ارسالی داشتیم و شاهد کتاب های بسیار خوبی بودیم؛ اما متأسفانه در قسمت تاریخ شفاهی و نمایش نامه هنوز تعداد آثار تولیدی کم است. از هفت زبان دنیا و از ۲۶ کشور دنیا آثار خوبی به دبیرخانه این جایزه ارسال شده است. در چندسال گذشته در کشورمان معادل چهل سال گذشته، کتب ادبی و روایی برای فلسطین نگاشته شده است.
وی در ادامه اظهار داشت: ما باید چه بگوییم؟ آیا باید مظلومیت را با مضمون فلاکت، بیچارگی، غربت و فزع نشان دهیم؟ چه محتوایی باید بنویسیم؟ یا یک شخصیت قهرمان را به تصویر می کشیم که در اوج غرور و عزت مند است؟ پیروزی مردم غزه را در نفس مقاومت تعریف می نماییم یا در انتها حکومت رژیم صهیونیستی و پایین آمدن پرچمش از سازمان ملل متحد؟ باید در مورد این مسائل با فعالان ادبیات فلسطین و فلسطینیان حاضر در ایران هم عهدی صورت بگیرد.
نیلی با اشاره به سخن مقام معظم رهبری که می فرمایند «فلسطین کلید رمزآلود فرج بشریت است» اظهار داشت: فلسطین برای دنیا آرمانی است که امروز دوست داشتنی تر شده است. شهید یحیی سنوار بدون هماهنگی با مجموعه های بالادست، این طراحی هوشمندانه را انجام داده و طوفانی در روایت میدان اتفاق استفاده است. ما مأموران روایت در میدان هستیم و پس از میدان بیشترین اهمیت به روایت میدان برمی گردد. با توجه به این که ما سربازان این عرصه هستیم، خواهش بنده از افراد حاضر در این نشست غنیمت شمردن این فرصت استثنایی برای جهانی شدن نویسندگان ایرانی است.
مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی اضافه کرد: رهبر معظم انقلاب اخیراً در تعدادی از فعالین فرهنگی فرمودند که ما می خواهیم اقیانوس را متلاطم نماییم، چه کسی مرد این میدان است؟ یحیی سنوار و شهدای غزه این کار را کرده اند و ما کافی است فقط روایت آنها را نماییم تا در تاریخ بمانند. ما باید ذهن مردم دنیا را در پشتیبانی از این موضع پشتیبانی نماییم و در رابطه با این مورد باید فکر نماییم. همه باید دست به دست هم دهیم تا به تولید بیشتر و بهتر کمک نماییم. اضلاع این همکاری، محققان، نویسندگان و هنرمندان و راویان و تهیه کنندگان و ناشران و ضلع دیگر توده های مردم هستند. امیدواریم این جلسه مقدمه ای باشد برای حرکت های بعدی. همانطور که ایران در سخت افزار حامی و مادر جبهه مقاومت است، باید در نرم افزار هم حامی و مادر جبهه مقاومت باشد ان شاءالله.
بخش فلسطین بعنوان نماد مقاومت مطرح است
محسن پرویز در جهت معرفی جایزه جهانی ادبیات فلسطین اظهار داشت: سال ۱۳۹۷ بعضی از دوستان با کمک مجمع ناشران انقلاب اسلامی به همراه برخی از دست اندرکاران حوزه فرهنگ که فعال در حوزه مقاومت و فلسطین بودند، از کشورهای سوریه، یمن، عراق، تونس، پاکستان، ترکیه و اندونزی اشخاصی را به تهران دعوت نمودند و سلسله جلسات فشرده ای اجرا شد. در این جلسه ها پیشنهادی عنوان شد که جایزه ای در رابطه با مقاومت تأسیس شود و آثار ادبی در این زمینه بررسی شده و آثار برتر مورد حمایت قرار گیرد. قرار بر این بود جایزه یک جایزه بین المللی باشد و همه در این راه مشارکت کنند و تصمیم بر آن شد که جایزه به اسم فلسطین و در رابطه با فلسطین باشد. در جلسات اولیه ارکانی برای جایزه تصویب گردید و شورای سیاستگذاری تأسیس گردید. میثم نیلی با رای گیری افراد بعنوان رئیس شورای سیاستگذاری و طراد حماده که از شعرا و نویسندگان لبنانی هستند بعنوان نایب رییس شورا انتخاب شدند. این اتفاقات در دورانی بود که برخی کشورهای عربی روابط عادی با رژیم صهیونیستی داشتند. نگرانی که وجود داشت این بود که هفت میلیون فلسطینی که در غزه و کرانه باختری در محاصره کامل هستند، فراموش شوند و آوارگان با مشکلات موجود به نحوی دست و پنجه نرم کنند. جایزه جهانی فلسطین در این حال و هوا تأسیس شد؛ اما با ایام کرونا هم زمان شد که کارها را کمی کند کرد؛ اما در سال ۱۴۰۲ و ۲۰۲۱ میلادی، اختتامیه دوره اول این جایزه در بیروت اجرا شد. در مراسم اختتامیه هر سه جایزه حوزه خاطرات را فلسطینیان برگزیده شدند و جایزه حوزه داستان، شعر و داستان کودک به کشورهای لبنان و سوریه و اردن اهدا گردید. از ایران هم دو نفر از نویسندگان خوب، سرکار خانم مریم مقانی و جناب آقای حسینعلی جعفری، از برگزیدگان بخش رمان بودند.
محسن پرویز در ادامه اضافه کرد: همچون کارهای مهم مدنظر این جایزه، ترجمه آثار برجسته حوزه فلسطین و کمک به ترویج آنها بود. بخش زیادی از این کتاب ها به زبان فارسی ترجمه شد و بعضی از آنها درحال ترجمه است. ترجمه کتاب «تل ابیب سقطت» که یک رمان برگزیده جایزه جهانی فلسطین بود، در نمایشگاه کتاب سال جاری مورد تمجید نسبی رهبر معظم انقلاب قرار گرفت. دومین دوره این جایزه تا ماه آینده قطعی و نتایج اعلام خواهد شد. اختتامیه دومین دوره جایزه جهانی ادبیات فلسطین در بغداد انجام خواهد شد.
دبیرعلمی جایزه جهانی ادبیات فلسطین اظهار داشت: یکی از نکات آزاردهنده در بررسی های دور اول این جایزه، کمبود آثار انتشار یافته ایرانی بود که با توجه به این مساله، تصمیم گرفتیم جلسه ای برای هم فکری و هم اندیشی برگزار نماییم تا تولید روایت در زبان فارسی و همینطور در قسمت مقاومت رونق بگیرد و شاهد کارهای بیشتری باشیم. بخش فلسطین بعنوان نماد مقاومت مطرح است و اگر شکل هنری پیدا نکند، هیچگاه پایدار و ماندگار نخواهد شد. دشمن صهیونیستی هم دلبسته به اینست که این جنگ ها به فراموشی سپرده شود.
توقع داریم نهادهای انقلابی پای کار بیایند
علی اصغر عزتی پاک، نویسنده و داستان نویس ایرانی، در ادامه این نشست اظهار داشت: معمولا نویسنده ها وقتی سراغ موضوعی می روند که بنویسند، چشم اندازی را برای آینده کتاب دارند. به دلایلی نوشتن درمورد فلسطین، مشتری آن چنانی ندارد و بازار کتاب هم نسبت نزدیکی با این مورد ندارد. حتی کتابفروش ها با این مساله فاصله بسیاری دارند یا نمی خواهند به آن سمت وسو دهند. شاید هم بدین سبب است که کتابخوان ها اقبال خوبی نشان نمی دهند. مردم در ازای موضوعی که خواستار و طالب آن باشند، هزینه می کنند و ادبیات هم تولید می شود؛ اما مبحث راهبردی دیگری هم وجود دارد که مردم قدر و ارزش لحظه ای را که در آن قرار دارند نمی دانند؛ ولی سیستم ملت ها و دولت ها متوجه این ارزش هستند که باید نظام فرهنگی از این مورد و اثر حمایت کند. ازاین رو در باب مبحث فلسطین، این طور نیست که کتاب بنویسیم، فردا کتاب به بازار برود و پشت سرهم چاپ بخورد. در اینجا وظیفه مجموعه ها و نهادهای فرهنگی درون کشور است که بیایند و از این مورد حمایت کنند. بستری را همچون یک پژوهشگاه یا نهاد ادبی فراهم یا تأسیس کنند و بگویند ما از اثری که در جهت این مورد نوشته شود، حمایت می نماییم.
عزتی پاک با اشاره به بین المللی بودن جایزه ادبیات فلسطین اضافه کرد: ماهرچه دورهم جمع شویم و حرف بزنیم، فقط خودمان صدای خودمان را می شنویم. از همین جهت ناگزیر از فعالیت فرهنگی در مبحث مقاومت، نیازمند کار جدی در بین ملت ها هستیم. یعنی اگر این اتفاق نیفتد، نتوانسته ایم هیچ کاری را پیش ببریم. ما بدون این که به زبان بیاوریم یا آگاه باشیم، درگیر رخوت شده ایم. توقع داریم حداقل نهادهای انقلابی پای کار بیایند و نویسنده های این منطقه را در ایران، ترکیه و غیره جمع کنند و اثر تولید کنند. اگر غیر از این باشد، ما تنها هستیم.
شهید سنوار در زندان های اسرائیل تمرین جنگ نرم کرد
نصرت الله محمودزاده، نویسنده پیشکسوت حوزه دفاع مقدس، اظهار داشت: با توجه به این که بنده سال ها دراین زمینه کار کرده ام، باید بگویم ما باید از جنس مقاومت، روش تحلیل و نوشتن را پیدا نماییم. همانگونه که در جنگ این مورد را پیدا کردیم و توانستیم بدانیم که در دل میدان چه باید بگوییم. عموماً رمان های مطرح دنیا به ازای یک رخداد بزرگ تاریخی نوشته شد، پس بستر برای خلق ادبیات مورد نیاز برقرار است. چه بخواهیم و چه نخواهیم در آینده ادبیات و رمان ها به اعتبار فلسطین مثل رمان های ماندگار دنیا، جایگاه پیدا خواهد نمود. بنده تجربه شش ماهه در لبنان دارم و برای نگاشتن جلد دوم یکی از کتاب ها تصمیم گرفتم به غزه بروم؛ اما به علت شرایط موجود این امکان وجود ندارد. بعد از شهادت یحیی سنوار، مصمم تر شدم. شهید سنوار آدم متفکر و طراح طوفان الاقصی، ۲۲ سال در زندان های اسرائیل تمرین جنگ نرم می کند و در زندان ها کتاب می نویسد!
محمودزاده در ادامه اضافه کرد: قرار نیست اسرائیل به صلح برسد. نمی شود ما بنشینیم، باید تغییر را از خودمان شروع نماییم. اگر مدعی ادبیات پایداری هستیم، دلیلی ندارد که دیگران نروند. با خبرنگار فرستادن این کار درست نمی گردد، ما باید خط شکن جهانی باشیم. با شعار و کارهای سطحی نگر نمی توان کاری را درست کرد. مخاطب ما بشر است و ژانری نو می طلبد.
باید نسبت خودمان را با مقاومت تعریف کنیم
مریم مقانی، نویسنده و برگزیده نخستین دوره جایزه جهانی ادبیات فلسطین در قسمت رمان اظهار داشت: اثر شهید سنوار زمان زیادی است که توسط سایت آمازون حذف گردیده؛ اما دغدغه ترجمه این اثر تقریبا از هفتم اکتبر بوجود آمده است. شهید سنوار از افراد بسیار باهوشی بود که پیرنگ و داستان را به خوبی می نوشت و نقشه ای را طراحی می کرد که می توانست جهان را تغییر بدهد. ایشان از تمام جهات یک قهرمان است.
مقانی افزود: ما در این سال ها از نسبت فلسطین با مردم ایران غفلت کرده ایم؛ چرا باید ایران و جهان، نگران فلسطین باشند؟ بنده پانزده سال در حوزه فلسطین قلم زدم و با افراد گوناگونی در ارتباط بودم. یکی از این افراد اهل غزه بود و هفت سال در ایران زندگی می کرد؛ اما خویش را یک فرد تونسی معرفی می کرد؛ چونکه جرئت این را نداشت که بگوید یک فرد فلسطینی است. این مساله نشانگر اینست که ما بعنوان یک ایرانی نتوانستیم نسبت انسان ایرانی و جهان مقاومت را برای مردم خودمان تعریف نماییم و این موضوعی است که ما از آن غفلت کردیم.
وی در ادامه اضافه کرد: اگر ما می خواهیم در رابطه با فلسطین بنویسیم، لازم نیست حتما خودمان را جای یک فلسطینی بگذاریم و داستان بنویسیم؛ چون خود فلسطینی ها بهتر از ما می توانند در مورد تجربیات و ۷۵ سال رنج خود بنویسد؛ وظیفه ما اینست که نسبت خودمان با مقاومت را بتوانیم تعریف نماییم که چرا باید در مورد فلسطین بنویسیم و چرا مردم باید به این مورد حساس باشند؟ متأسفانه ما این منظر را هم فراموش کردیم. ما باید از نگاه جهانی در رابطه با فلسطین بنویسیم.
هر انسان باشرفی باید موضع خویش را در رابطه با رژیم صهیونیستی اعلام کند
ابراهیم اکبری دیزگاه، نویسنده و پژوهشگر، با اشاره به اهمیت حوزه مقاومت اظهار داشت: بعد از ماجرای هفتم اکتبر و طوفان الاقصی جلسه ای باحضور نویسندگان در حوزه هنری اجرا شد. مبحث این جلسه انجام فعالیتی از جانب نویسندگان پیرامون مساله فلسطین بود. بعد از جلسه درمورد انجام کارهایی با من تماس گرفته شد. در رابطه با امام موسی صدر رمانی را نوشته بودم. ایشان رهبر معنوی شیعی در جایی از جهان ایستاده و با اندیشه شیعی جایی را اداره کرده و سرنوشت جذاب به لحاظ داستان و غم انگیز به لحاظ انسانی پیدا کرده است. در بین مطالعاتی که من در رابطه با ایشان داشتم، به چند گزاره برخوردم که بسیار تکان دهنده بود. «اسرائیل شر مطلق است و اگر شیطان در مقابل اسرائیل قرار بگیرد، ما در کنار شیطان می ایستم و با اسرائیل می جنگیم.» پرسشی برایم بوجود آمد که من بعنوان انسان ایرانی چه نسبتی با فلسطین و امر مقاومت دارم و چه مساله ای وجود دارد که باید به آن بپردازیم. دو مساله در مقاومت پس از انقلاب در ساحت امنیت پررنگ است. در صورتیکه مقاومت خواستگاه فرهنگی دارد و ما آنرا در ساحت اندیشه و فرهنگ اصلاً طرح نکرده ایم!
وی در ادامه اضافه کرد: رفتار بد بعضی از نویسنده ها اینست که همیشه از حاکمیت طلبکار هستند؛ اما این کار ارتباطی به حاکمیت ندارد؛ بلکه وظیفه نویسنده است که از لحاظ های مختلف باید در غالب ادبیات بروز دهد. متأسفانه این مورد طرفدار ندارد؛ چون که مساله مقاومت، مساله انسان ایرانی نشده و ما نویسندگان هم کم کاری کرده ایم. خودمان را با مسائل کوچک مشغول کرده ایم و از اصل ماجرا مانده ایم.
دیزگاه اظهار داشت: با کمک بهزاد دانشگر ۱۶ روایت با عنوان «پایی در غزه» را به رشته تحریر درآوردیم که ان شالله همین روزها به چاپ خواهد رسید. بنده در حین نوشتن این روایتها که ۳۰ هزار کلمه شد مجبور شدم تاریخ ایران را از سال ۱۹۴۸ که اسرائیل اعلام موجودیت کرده، مواجهه انسان ایرانی را مطالعه کنم. ما همچنان مانده ایم مساله مقاومت را همچنان در ساحت سیاست و امنیت طراحی کنیم؛ در صورتیکه مساله مقاومت در ساحت وجوداندیشی و در ساحت الهیات است. مقاومت یعنی تقلا و ایستادگی نیروهای خیر در مقابل نیروهای شر، این تلاقی امروز در فلسطین رخ داده است. هر انسان با شرفی که بخواهد شرف خیراندیشانه داشته باشد، طبیعتاً باید مواجهه خویش را گزارش کند. این جوایز نباید در پستوها و در ساحت سیاست و امنیت قرار بگیرند. امیدوارم ماجرای مقاومت را در ساحت فرهنگ و فلسفه تعریف نماییم تا به ساحت اقتصاد و امنیت سرریز کند.
علی رغم دغدغه نگاشتن در حوزه مقاومت، به منابع دسترسی نداریم
سمیه عالمی، نویسنده و پژوهشگر عرصه ادبیات داستانی، در ادامه این نشست اظهار داشت: بنده مقاومت را محدود به فلسطین نمی دانم. نکته ای که در این ایام به آن برخوردم، کمبود تعداد نویسندگان این حوزه است. از طرفی نویسندگان جوان بسیاری داریم که علیرغم دغدغه نگاشتن در این عرصه، شناخت کافی از حدود و ثغور حوزه فلسطین ندارند. این عدم شناخت یک نیاز را می طلبد. اهمیت این مساله به قدری بالاست که باید کرسی ها و گعده های مستمری را باحضور دغدغه مندان و صاحب نظران این حوزه برگزار کرد. ما بعنوان یک نویسنده که دغدغه این فضا را دارند، به منابع دسترسی نداریم. ما با داستان ها و روایت هایی مواجه خواهیم بود که نوشته می شوند، اما به مساله نزدیک نمی شوند. چونکه اساساً نویسندگان جزئیاتی از مساله ندارند و حتی نمی دانند ما بخشی از پیرنگ بزرگ هستیم. این مورد برای نویسنده ایرانی هنوز حل نشده است که خویش را بخشی از این پیرنگ بداند.
این نویسنده مواجهه شتاب زده ما با مبحث مقاومت را یکی از علل تولید آثار ضعیف دانست و اضافه کرد: به عقیده من هر شخص نویسنده ای باید بخشی از این کلان مبحث را برای خودش تعریف کند و همان قسمت کوچک را روایت کند. لازم نیست همه ما به بزرگ ترین قسمت سوژه روی بیاوریم یا به غزه برویم؛ هرجا که حضور داریم و نسبتمان با مساله تعریف می شود باید ورود نماییم و روایت آنرا بنویسیم. بنده فکر می کنم در کتاب باغ های معلق تلاش کردم همین کار را انجام بدهم؛ پرداختن به یک امر زنانه به اقتضای زن بودن در نسبت با مقاومت.
باید در مساله تبلیغ و ترویج و آثار فلسطین فعال شویم
در ادامه این نشست بهزاد دانشگر، نویسنده و مدرس حوزه ادبیات داستانی، اظهار داشت: کشورهایی که دشمن داشته باشند، محکوم و مجبور هستند که خویش را قوی کرده و رشد پیدا کنند. ما در امر فرهنگ این دشمن را یا هنوز در نظر نگرفتیم و یا خویش را شکست خورده فرض کردیم. تیم برنده، آن تیمی است که ذهن برنده داشته باشد. همه ما هنوز نگران فلسطین هستیم، احتمال این را نمی دهیم که ما وارد شرایط جنگ بشویم. خیلی از مردم فکر می کنند ورود ما به جنگ یعنی شکست. ما باید ذهن مردم خودمان را از هم اکنون آماده ورود به جنگ با اسرائیل نماییم. این قوی شدن همه امور را به دنبال دارد. سرزمین ما باید مواجه خودش را در مقابل اسرائیل ببیند و مردم ما باید در راه مبارزه با اسرائیل قوی عمل کنند.
دانشگر اضافه کرد: ما باید بر مساله تبلیغ، ترویج و فروش آثار فلسطین فعال شویم. آثار به حدی برسد که بقیه نویسندگان در دیگر کشورها هم از آنها بهره برده و الگو بگیرند. من با بعضی از دوستان نویسنده مواجه هستم و مشاهده می کنم که مشکل سوژه دارند؛ حتی در اغلب شهرستان ها با کمبود سوژه مواجه هستد. متأسفانه ما در مساله فلسطین و اسرائیل، هنوز کلان روایت نداریم؛ این خودش یک مساله است. یکی از دوستان که تحقیقات وسیعی در مبحث فلسطین و غزه انجام داده بود، نکته جالبی را برای من بازگو کرد، این که پایان اسرائیل دیگر مهاجرت معکوس اتفاق نمی افتد. چونکه خیلی از اسرائیلی ها که در فلسطین اشغالی هستند، در پنجاه سال قبل در این مکان مستقر شده اند و آن کسانیکه توانسته اند از این سرزمین رفته اند. نویسندگان ما باید برای این مساله ایده داشته باشند.
خالی بودن عرصه مقاومت در حوزه کودک، نگران کننده است
سید محمد مهاجرانی، نویسنده کتاب حوزه کودک نوجوان، اظهار داشت: دغدغه ای که دوستان در ارتباط با محدود بودن جمع دارند، ما در ادبیات کودک بسیار شدیدتر آنرا حس می نماییم. چون که خیلی از پیشکسوتان و نویسندگان طراز اول ادبیات کودک ایران در چنین جمع هایی حضور ندارند و اگر هم باشند آثاری در این زمینه تولید نمی کنند. خالی بودن عرصه مقاومت در حوزه کودک بیشتر حس می شود و این مساله بسیار نگران کننده است.
وی افزود: در این نشست عنوان شد که باید نسبت یک ایرانی با مردم فلسطین را بدانیم و تبیین کنیم؛ اما در حوزه ادبیات کودک نمی توان این گونه عمل کرد. در حوزه ادبیات کودک، نویسنده دغدغه اش کودک فلسطینی و کودکان سرزمین مقاومت است؛ به همین خاطر بنده هیچ وقت به خودم نگاه نمی کنم که بعنوان یک نویسنده ایرانی چه حرفی برای کودکان فلسطینی خواهم داشت. دغدغه ما اینست که وظیفه ما برای ایجاد روحیه امید و نشاط کودکانی که در فلسطین هستند و هر لحظه سایه جنگ و رنج را حس می کنند، چیست؟ در واقع یکی از شاخصه های ادبیات کودک و پایداری اینست که ما چگونه روحیه نشاط و امید را در نگاه آنها زنده کنیم؟
مهاجرانی اضافه کرد: از زمانیکه طوفان الاقصی آغاز شد، شاید بیشترین دغدغه من مساله فلسطین بود؛ در جهت همین دغدغه کتابی با عنوان «برگه های سفید دیوهای سیاه» نوشتم که در رابطه با کودکی است که به بیمارستان تحت محاصره شفای غزه می آید و در این شرایط سخت نقاشی هایی می کشد تا درد و رنج مردم فلسطین را به همه مردم دنیا منتقل کند. کتاب دوم با عنوان «پرستوهای غزه» که بزودی منتشر خواهد شد، به اوضاع فجیع سرزمین غزه از زبان پرندگان مهاجری می پردازد که هر سال به سواحل سرسبز فلسطین می آمدند و این دفعه که آمدند با جنگ و سیاهی مواجهه شدند. کتاب سومی هم در دست دارم که در رابطه با یک کودک فلسطینی است که همه دارایی اش را از دست داده اما روحیه و نشاط خویش را حفظ نموده است.
مهاجرانی اظهار داشت: یکی از پیچیدگی های ادبیات کودک اینست که درعین حال که باید روحیه مقاومت و مبارزه را حفظ نماییم، بگوییم ما نمی خواهیم مسابقه تسلیحاتی بدهیم و توان نظامیان را به رخ بکشیم؛ بلکه ما روحیه جنگ طلبی و نابودی مطلق نداریم.
خرده روایت ها، اثربخشی بیشتری در حوزه مقاومت دارند
هدی حشمتیان، نویسنده حوزه کودک و نوجوان، اظهار داشت: در رابطه با روایت هایی که از مردم لبنان داریم، با یکی از دوستان روزنامه نگارم صحبت می کردم که یک بانوی لبنانی را روایت می کند، از چالش ها و رنج بانوان تنها که از سرنوشت همسرشان معلوم نیست. اگر به این خرده روایتها بپردازیم، اثربخشی بیشتری خواهیم داشت. این مساله بسیار بزرگ است، نه به این معنا که از دیدگاه تاریخی صحبت کنیم؛ بلکه اگر به اتفاقات بزرگی که در منطقه افتاده استناد کرده و روایت نماییم، توفیق زیادی را به دست آورده ایم. اگر به مردم بگوییم مساله، فقط مساله فلسطین نیست و پای ما و مردم منطقه گیر است، میتوان بازهم توفیق به دست آورد.
وی در ادامه اضافه کرد: اگر از دید ملی گرایانه برای تبیین به ماجرا ورود نماییم، اصلاً نیازی نیست که بنر بزنیم و صحبت کنیم؛ چون که ماهیت و ذات آنها را مشخص می کند. ما باید دید روایی را رواج دهیم و مساله را از زاویه بزرگ تری نگاه نماییم. نباید تا دوره بعدی جایزه صبر کنیم؛ بلکه باید گروه هایی را تشکیل دهیم. باید در این راه طرح و ایده عرضه دهیم تا اگر نیازمند منابعی هست یا ایرادی دارد، نویسندگان صاحب نظر این حوزه راهنمایی کنند تا مخاطب را جذب کنند و مستند هم باشد. از نظر بنده دعوت از تمام نویسندگان ضروری است؛ چون که نگاه های افراد بیشتری را میتوان جذب کرد و در کنار هم قرار داد تا مبحث را از نظرگاه های مختلف نگاه کرد.
فضا برای نوشتن از حوزه مقاومت برای نویسندگان دهه هشتادی بسته است
زینب کرمانیان، نویسنده نوقلم و نوجوان کشور، مقاومت را یک پیام سازگار با فطرت انسان دانست و اظهار داشت: این مورد جای کار بسیار زیادی دارد. متأسفانه فضا برای نوشتن از حوزه مقاومت برای بنده بعنوان یک نوجوان دهه هشتادی بسته است. دوستان نویسنده از قبل دراین فضا کار کرده اند، اما فضای امروزی کشور برای یک نوجوان ده هشتادی بسیار محدود است. شاید من بعنوان یک نوجوان بهتر بتوانم پیامی را به هم سالان خود منتقل کنم.
این نویسنده نوجوان اضافه کرد: در فضای ادبیات کودک هم حالت غرب زدگی بیشتری دیده می شود و متأسفانه اغلب انتشارات ها بر آثار ترجمه ای تمرکز کرده اند. از نویسنده هایی که مشتاق کار در حوزه مقاومت هستند، استقبال کمی شده است. کاش بستری برا ما نوجوانان فراهم گردد تا بتوانیم از تجربیات بزرگان در این حوزه استفاده نمائیم و با قدم های کوچکی که برمی داریم این فضا را شکل دهیم. رواج یافتن این جلسات هم اندیشی به ما نوجوانان بسیار کمک کننده خواهد بود.
لازمه ورود به حوزه مقاومت احترام به فرهنگ کشورهاست
الهه آخرتی، پژوهشگر و نویسنده حوزه ادبیات پایداری و مقاومت، نکاتی را در حوزه مقاومت بیان داشت و اظهار داشت: ما می دانیم در یک سال گذشته بعد از عملیات های وعده صادق به شکل ویژه در حوزه بین الملل، ورود نظامی ایران مورد توجه بوده است؛ یعنی ورود فرهنگی ایران را شاید بسیاری از دوستداران جبهه مقاومت هم به رسمیت نمی شناسند. آنجاییکه شهید اسماعیل هنیه در مراسم خاکسپاری حاج قاسم بعنوان شهید القدس اشاره می کنند، شاید برای ما و شیعیان لبنان و عراق مساله بسیار عادی به نظر برسد، اما وقتی اخبار را در سطح دوستداران مقاومت در منطقه رصد می نماییم، غیرعادی به نظر می آید. ما یک ورود جدی فرهنگی نیاز داریم که همین جوایز می تواند کمک های بسیار زیادی به این مساله داشته باشد. محدود به ایران نشدن این جایزه بسیار حائز اهمیت است؛ اما اطلاع نداشتن بنده و برخی دوستان نویسنده از وجود چنین جایزه ای اصلاً خوب نیست؛ چون که حضور نویسندگان ایرانی در جوایز و رویدادهای بین المللی نیاز ضرورت دارد.
آخرتی در ادامه اضافه کرد: شاید مجمع ناشران انقلاب اسلامی و دیگر نهادهای مختلف بتوانند به کارهایی که در زمینه فلسطین به انجام می رسد، کمک کنند. اگر مقرر است ما کار فرهنگی بین المللی بنویسیم که دنیا را تحت تاثیر قرار دهد، می توانیم از یک جامعه مسلمان عربی و حتی یک نویسنده تونسی که شناخت خوبی به فرهنگ عربی دارد استفاده نمائیم. حتی کارهای سینمایی همچون جنگ ۳۳ روزه که خواستگاه نوشتاری دارد را در اولویت قرار دهیم. هشتاد درصد مساله، وظیفه و مسئولیت نویسنده است که باید در این زمینه پژوهش درست و مستندی داشته باشد. حتی اگر خودش به این نکته اشراف نداشته باشد، باید نهاد یا گروهی وجود داشته باشد که این اطلاعات را به نویسنده بدهد.
وی افزود: اگر می خواهیم به حوزه مقاومت و بین الملل ورود نماییم، باید به فرهنگ کشورها، آداب و رسوم و نگاهشان احترام بگذاریم. در این صورت است که می توانیم کاری را تولید نماییم که مردم آن کشور و حوزه بین الملل هم به آن مهر تأیید بزنند و بتوانیم به آن نگاه جهانی داشته باشیم.
فضا را برای نگاشتن دغدغه های نسل جوان باید خلوت کنیم
سیده طاهره موسوی، نویسنده حوزه کودک نوجوان، درمورد مساله شناسایی مقاومت تشریح کرد: ما قبل از این که بخواهیم فلسطین، لبنان، یمن و محور مقاومت را بشناسیم، نیاز است که اسرائیل را بشناسیم. وقتی اسطوره ها دروغینی را که توسط آمریکا و اسرائیل به ذهن ها القا شده است، برای مخاطب هایمان بیان نماییم و به آنها بشناسانیم که تمام تغذیه رسانه ای جهان را از اسطوره هایی که علاقه مند هستند، می سازند و از فضای هوشمند جهان به نفع خودشان استفاده می کنند؛ با آشنا شدن نسبت به حقیقت تازه به معنای واقعی مقابله خواهند رسید.
وی با اشاره به نوع روایات از فلسطین اظهار داشت: گله مند سلیقه مخاطبان کودک و نوجوانمان می شویم که چرا خواستار کتاب هایمان نیستند. باید داستان ها و روایتها را به روز بنویسیم تا بتوانیم توقع داشته باشیم که نسل جوان و نوجوان ما به سراغ این کتاب ها بروند و کتاب های ترجمه را کنار بگذارند. باید به این فکر نماییم چگونه برای نسلی که در عصر دیجیتال زندگی می کنند داستان بنویسیم که حتی پتانسیل تبدیل شدن به نمایشنامه را داشته باشند. ما می توانیم برای همراه کردن نسل نوجوان از نظرات آنها استفاده نمائیم و نسبت به ذائقه و علاقه هایشان آگاه باشیم.
موسوی نکته بعدی خویش را نگاه قربانی گری و تحقیری سوژه دانست و اضافه کرد: نگاه باید فراتر از این ها باشد، ما باید به قدری قربانی گری را کاهش دهیم که وقتی مخاطب متن را می خواند، با یک ابر شخصیت و ابر انسان آشنا شود. باید اجازه دهیم نسل نوجوان خودش برای خودش بنویسد و فضا را برای نگاشتن دغدغه هایشان باید خلوت نماییم.
به دغدغه نوشتار در رابطه با فلسطین نزدیک شده ایم
در ادامه این نشست، مریم مطهری راد، نویسنده و روزنامه نگار، اظهار داشت: باتوجه به نبود فرهنگ سازی و نگاه عمومی مردم، در نشستی با مبحث این که چگونه با نگاشتن داستان به اضافه شدن جمعیت کمک نماییم، شرکت کردیم. تصمیم گرفتیم که جایزه ای با عنوان جایزه جمعیت بگذاریم. در مورد برگزاری جوایز باید احتیاط کرد که جایزه پس خورده نشود و حتی توقعی که داریم برعکسش اتفاق نیفتد. چون فکر می کنم فرهنگ سازی همچون ستون سازی ساختار یک ساختمان با ظرافت باید با دقت درست صورت گیرد.
وی اضافه کرد: ما در انجمن ادبی خورشید که متشکل از هفت بانوی نویسنده بوده و به هیچ حوزه دولتی وابسته نیست، از هفتم اکتبر در حال نقد کتاب هستیم. در این یک سالی که این انجمن شکل گرفت، ما توانستیم دو نشست بزرگ برگزار نماییم. نشست اول ۲۳ آذر سال پیش با عنوان «کوران بی کرانه» صورت گرفت. به جهت اینکه بخواهیم مبحث را برای خودمان روشن نماییم، اتاق فکری تشکیل دادیم تا اصلاً بدانیم مشکلمان در نوشتن چیست. ما بر این باور بودیم رسیدن به سوال پنجاه درصد راه است. در نشست دوم به دنبال کاری بودیم تا خودمان را به دغدغه فلسطین نزدیک و دغدغه نوشتار ایجاد نماییم. در اتاق فکری که ایجاد کردیم، حرف های مهمی زده شد.
فطرت های زیادی بعد از طوفان الاقصی بیدار شد
نجمه اشرفی، نویسنده حوزه مقاومت و فلسطین، با اشاره به صحبت های مطرح شده در مورد خواستار نداشتن کتب حوزه مقاومت اظهار داشت: می ترسم به خاطر باوری که برای خودمان ساخته ایم، پیشاپیش جام زهر را به کتاب های ادبیات پایداری و فلسطین بدهیم. ما از آرمان خودمان که فلسطین است، عقب نشینی می نماییم و براین باوریم که مردم نمی خواهند؛ اما بنظر می رسد حداقل بعد از طوفان الاقصی، فطرت انسان های زیادی بیدارتر از قبل شده است. هر نوع اثر هنری در مبحث مقاومت در شیوه تولید و … با فطرت مردم ارتباط بگیرد، اساسا مردم هم خواستار آن خواهند بود. ما باید شیوه توزیع داشته باشیم و بدانیم چگونه می توانیم با مردم ارتباط بگیریم، حامیان ما باید نشانه دار باشند و ترس از این فاصله ها نداشته باشیم.
مقاومت فلسطین سرشار از سوژه های ناب برای روایت است
مهدی شکیبایی، فعال حوزه فلسطین، با اشاره به ۲۶ سال فعالیت خود در مبحث فلسطین اظهار داشت: ایده کتاب «تا فراموش نشوی» که خاطرات رانده شدگان فلسطینی را روایت می کند، از پیشنهاد حضرت آقا برداشت شد. برای نگاشتن این کتاب، بنده دوربینی برداشتم و به اردوگاه های فلسطینی در لبنان و اردن و سوریه رفتم و با اشخاصی که تقریبا ۷۰ یا ۸۰ ساله بودند، مصاحبه کردم. در این میان فردی ۱۱۶ ساله هم بود که جنگ جهانی اول را هم دیده بود. از نظر بنده از ظرفیت اردوگاه ها به خوبی میتوان برای تولید اثر استفاده کرد. من درحین گرفتن مصاحبه، سوژه کتاب را شکل دادم. بزرگ ترین سوژه خود فلسطین است. فلسطین مبحث و بحرانی است که تقریبا یکصد سال از آن گذشته و در این یک صد سال چندین جنگ منطقه ای شروع شده و پایان یافته؛ اما این مقاومت فلسطین همچنان ادامه دارد و سرشار از سوژه های ناب برای روایت است.
شکیبایی با اشاره به لازمه حضور فعالان حوزه فلسطین در کنار نویسندگان اظهار داشت: نویسندگان ما مشتاق نگاشتن در این زمینه هستند؛ اما فقر اطلاعاتی و کمبود فرصت مناسب برای وصل شدن به یک منبع مطلع، مانع نوشتن آنها می شود. واقعاً مساله فلسطین به قول بعضی دوستان هنوز دغدغه مردم نشده است، ازاین رو خواهش بنده مستمر بودن این جلسات هم اندیشی است. ما در برهه حساسی از تاریخ جمهوری اسلامی ایران قرار داریم که به مساله فلسطین پیوند خورده است. ما امروز برای مواجهه با مساله فلسطین و تهدیداتی که پیش روی ماست، نیازمند بازخوانی مساله فلسطین در گعده ها و نشست ها و هم افزایی های جدید هستیم. بنده حاضرم مطالب و سوژه هایی را در اختیار نویسندگان بگذارم تا در جهت گفتمان انقلاب اسلامی در ایران تبدیل به یک رمان شود.
جوایز ادبی باید به یک جنبش تبدیل شوند
مسعود آزادبخت، شاعر و نویسنده و پژوهشگر، با اشاره به نقش حضرت زینب در واقعه کربلا اضافه کرد: نویسندگان زیادی داریم؛ اما شخصی مثل حضرت زینب می خواهیم که روشنگری کند و واقعه را به خوبی نشان دهد؛ چون که فرق نشان دادن و نوشتن از زمین تا آسمان است. این جوایز و جشنواره ها نمایشی است که باید به یک جنبش تبدیل گردد. برای نمونه جنبش نویسندگان مثل حماس، یک جنبش بود؛ ولی اکنون تبدیل به محوریتی شده که همه از آن حرف می زنند. نویسندگان باید دغدغه مندی خویش را نشان دهند و به این وقایع عمق ببخشد.
منبع: بلك بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب