بازخوانی یك ترور تاریخی
بلک بلاگ: روز سوم اردیبهشت 1358، ساعت 11: 30 سرلشکر محمدولی قرنی که در منزل شخصی اش (خیابان ولی عصر فعلی) به سر می برد، به هنگام مراجعه به حیاط منزل، از بیرون ساختمان (احتمالاً از ساختمان های روبه رو) مورد هدف قرار گرفت.
به گزارش بلک بلاگ به نقل از ایسنا، گروهک فرقان چنان که بعدها مشخص شد، یک گروه تروریستی آلت دست بیگانگان بود، یک گروه محارب با انقلاب و نظام جمهوری اسلامی که در قالب تروریسم هدایت شده از جانب مثلث «سیا»، «صهیونیسم» و «ساواک»، حملات خودرا مقابل روحانیت مبارز و چهره های باارزش نظام جمهوری اسلامی سامان دهی می کرد. گروهی که خطر نفوذ افکار التقاطی و مادی آنها در میان جوانان، خصوصاً دانشجویان، از طرف استاد شهید آیت الله مطهری حدود دو سال قبل از انقلاب، یعنی از بدو تشکیل گروهک مذکور احساس شده بود. (نوروزی فرسنگی، ۱۳۸۳)
ترورهای زیادی به این گروه نسبت داده شده و فرقان عامل از میان رفتن افراد زیادی بوده است؛ همچون ترور شهیدانی چون قرنی، مطهری، حاجی طرخانی، محسن بهبهانی، حاج مهدی عراقی، آخیم لایپ (آلمانی)، قاضی طباطبایی و دکتر مفتح که تمامی در سال ۱۳۵۸ صورت گرفت، قسمتی از کارنامه سیاه گروهک فرقان را تشکیل می دهد.
محمدولی قرنی سال ۱۲۹۲ در تهران به دنیا آمد. پدرش را که یکی از مدیران مخابرات تهران بود در ۱۰ سالگی از دست داد. از آن پس در کنار مادرش زندگی سختی را شروع کرد. تحصیلات ابتدایی را در دبستان «گلبهار» اصفهان به انتها رساند و بعد از یک سال، تحصیلات متوسطه خودرا در دبیرستان «دارالفنون» تهران شروع کرد و در دبیرستان نظام (دبیرستان ارتش) خاتمه داد.
سال ۱۳۰۹ وارد دانشکده افسری ارتش «مدرسه صاحب منصبی» دوره دهم شد و در سال ۱۳۱۱ با درجه ستوان دومی در رشته توپخانه فارغ التحصیل شد.
قرنی در زمان شاه و نظام طاغوت تا درجه سرلشکری ارتقا یافت اما زمانی که متوجه اسلام زدایی و ستم کاری شاه و جنایات و خیانت های آمریکا در ایران شد، به تمام مزایای مادی و منزلت سرلشکری پشت پا زد. سرلشکر محمدولی قرنی، اولین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و همزمان عضو شورای انقلاب بود.
او سال ۱۳۰۹ وارد دانشکده افسری شد و بعد از کودتای ۲۸ مرداد به ریاست رکن دوم ارتش رسید. در مهرماه سال ۱۳۳۶ موفق به ستاندن درجه سرلشکری شد ولی کمتر از یک سال بعد در تیرماه ۱۳۳۷ در پی کشف طرح کودتا مقابل رژیم شاهنشاهی پهلوی دستگیر و بعد از محاکمه و تحمل سه سال زندان از ارتش اخراج شد.
سپهبد قرنی سوم اردیبهشت ۱۳۵۸ به دست گروه «فرقان» به شهادت رسید. از «حمید نیکنام» و همفکرانش بعنوان ضارب و عامل ترور نام برده می شود. این ارتشی اولین شهید ترور بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی است. مزار وی در قم و حرم حضرت معصومه (س) قرار دارد. غائله کردستان در زمان او شروع شد و وی در این قضیه با تصمیم گیری قاطع و بموقع توانست جلو پیشروی ضد انقلاب را بگیرد.
اواخر سال ۱۳۵۶ و اوایل ۱۳۵۷ که شروع جنبش انقلابی مردم بود، او هنوز رابطه خودرا با آیت الله طالقانی و گروه نهضت آزادی و روحانیون مخالف حفظ نموده بود. روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع رسمی دولت، سرلشکر قرنی به ریاست ستاد ارتش منصوب گردید. بعد از انتصاب به ریاست ستاد ارتش روز ۲۴ بهمن ۵۷ به دفتر ستاد ارتش آمد و بعد از پایین کشیدن عکس شاه و بالا بردن عکس امام خمینی (ره)، اظهار داشت: «ارتش شاهنشاهی که می گفتند، مجهزترین ارتش دنیاست و شاید هم از لحاظ وسایل و تجهیزات چنین بود، ظرف چند ساعت متلاشی گردید، برای اینکه ایمان و آرمان نبود.»
قرنی، غیر از چند تن، کلیه امرای ارتش را بازنشسته کرد و اظهار داشت: «دیگر در ارتش از ارتشبد و سپهبد خبری نیست» و در مقابل طبق دستور او تعدادی روحانی به سازمان های ارتشی راه یافتند؛ وی گفت «ارتشیان باید از روحانیون تبعیت کنند. » وقتی همه امرا را بازنشسته کرد، مخالفانش در مطبوعات او را مورد اتهاماتی قرار دادند.
سپهبد قرنی در اواخر سال ۵۷ حمله عراق را پیش بینی می کرد و نگران شایعاتی بود که در آن روزها درباره تضعیف و حتی انحلال ارتش به گوش می رسید که ارتش ایران از هر سو هدف قرار گرفته بود. قرنی یک برنامه همبستگی مردم با ارتش ترتیب داد. سربازان در خیابان های پایتخت رژه می رفتند و شعار می دادند: «ارتش فدای مردم» و گروهی از مردم در پاسخ آنها می گفتند: «مردم فدای ارتش.» هدف سرلشکر قرنی از این کار بردن ارتش به میان مردم و بالا بردن روحیه سربازان بود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب