از آخرین یادداشت های زنده یاد رضا بابایی

عشق به زندگی، تحمل هر رنجی را آسان می كند

عشق به زندگی، تحمل هر رنجی را آسان می كند

بلك بلاگ: عشق به زندگی، تحمل هر رنجی را آسان می كند. عشق به زندگی، روح اخلاق و فضیلت مداری است، و هر دردی جز درد زندگی، عین بی دردی و كمال بیهوده گردی است.



خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ: زنده یاد رضا بابایی، دین شناس معاصر و پژوهشگر ادبیات، بامداد امروز دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۹ بر اثر ابتلاء به سرطان از دنیا رفت. زنده یاد بابایی از مهم ترین چهره های دین شناسی روزگار معاصر بود و نگاه او به اسلام رحمانی و «دین گفت وگویی» تأثیر جالبی بر نسل جوان داشت. زنده یاد بابایی را همین طور می توان از منتقدان جدی فرهنگ معاصر دانست، یادداشت ها و مقالات او در این عرصه نیز مشهورند. كانال تلگرامی «یادداشت ها» متعلق به او بود كه در آن نقدهای مهمی به وضعیت فرهنگی ایران معاصر منتشر گردید.
خبرگزاری مهر پیش تر یادداشت هایی از او را منتشر نموده بود. برای آشنایی بیشتر با دغدغه و قلم او می توانید عناوین زیر را مطالعه كنید:
مولانا در سبد صنعت فرهنگ
نوشتن با حفظ احترام به شعور و اندیشه های دیگران
«درد زندگی» یكی از آخرین یادداشت های زنده یاد رضا بابایی است شاید در این شرایط «كرونا زده» كمی مرهم درد باشد. بازنشر این یادداشت را در ادامه بخوانید:
«در ماه های گذشته، روزها و شب هایی بر من گذشت كه درد تا مغز استخوانم را به آتش می كشید؛ اما در اوج درد، چهره‌ی خندان زندگی هیچگاه از پیش چشمان من نرفت. یادآوری لحظه ای كه در آن زندگی باردیگر به روی من می خندد، به من آرامش و تحمل می داد. اینكه می دانستم تا چند ساعت یا چند روز یا حتی چند ماه دیگر، باردیگر لختی آرام می گیرم و باردیگر اندكی طعم زندگی را می چشم، بهترین مسكن و آرام بخش بود. می نالیدم و زمزمه می كردم:
درد و غم را حق پی آن آفرید
تا از آن دو خوشدلی آید پدید
عشق به زندگی، تحمل هر رنجی را آسان می كند. عشق به زندگی، روح اخلاق و فضیلت مداری است، و هر دردی جز درد زندگی، عین بی دردی و كمال بیهوده گردی است. در جهان، از گرگ گرسنه و مار زخمی آنقدر نباید ترسید كه از كسانی كه زندگی را نمی فهمند و قدم زدن در پارك را و رفیق بازی را و دوستی با حیوانات را و عشق ورزی با طبیعت را و خندیدن و موسیقی را و نشستن بر روی صندلی های سینما و تئاتر را. آنان كه جز به نفوذ و اقتدار بیشتر نمی اندیشند و جز صدای طبل جنگ، قلب و روحشان را نمی نوازد، هراس انگیزترین جنبندگان روی زمین اند، حتی اگر پشت مقدس ترین آرمان های انسانی سنگر بگیرند. اگر جهانی گرفتار چنین پشمینه پوشان عبوسی شد، جز این راهی ندارد كه زندگی و شادی را پر و بال دهد تا فضا را بر آنان تنگ كند.
عبوس زهد به وجه خمار ننشیند
مرید خرقه‌ی دردی كشان خوش خویم


منبع:

5.0 از 5
1399/01/19
12:54:10
3531
تگهای خبر: تئاتر , تلگرام , رمان , سینما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
X

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۲ بعلاوه ۵