رضی هیرمندی عنوان كرد
برنامه کتاب خوانی نداریم
به گزارش بلک بلاگ، رضی هیرمندی با انتقاد از متولیان کتاب و کتاب خوانی، می گوید: در محیط های آموزشی برنامه ای تحت عنوان برنامه کتاب خوانی نداریم.
این مترجم ادبیات کودک و نوجوان در گفتگو با ایسنا در رابطه با مساله کتاب خوانی کودکان و نوجوانان و راهکارهایی که برای کتاب خوان کردن بچه ها وجود دارد، اظهار نمود: کتاب خوانی به شکلی یک مهارت است؛ اغلب مهارت ها هم تقریبا فراگرفتنی هستند و از کودکی شروع می شوند. زمانیکه می گویم آغاز می شود منظور این نیست که به صورت خودکار باشد؛ بلکه باید با برنامه شروع شود. یعنی کودک در آن محیط هایی که بیشتر زندگی می کند، به فراخور آن جا برنامه داشته باشیم. باید ببینیم بیشتر اوقاتِ بچه ها در کجا صرف می شود و باید برای همان جا بیشترین برنامه ریزی ها را داشت، منظورم کودکان پنج تا شش ساله است. کودکان در این سنین بیشتر اوقات خویش را در محیط های آموزشی می گذرانند که متأسفانه در این محیط ها، برنامه ای تحت عنوان برنامه کتاب خوانی نداریم؛ منظورم برنامه کتاب خوانی روی کاغذ نیست، روی کاغذ هر چیز خوبی که در دنیا هست داریم، بلکه منظورم برنامه واقعی و عملی است، برنامه مفید و سازنده و متناسب با دنیای امروز برای کودکان نداریم، این از محیط آموزش و پرورش.
او از کتابخانه های عمومی و کتابخانه های محیط های آموزشی بعنوان دیگر متولیان کتاب خوانی نام برد و اظهار نمود: کتابخانه های محیط های آموزشی، غریب ترین و متروک ترین جای محیط های آموزشی هستند. کتابخانه های عمومی هم مشخص است چه اوضاع و احوالی دارند و با چه کسادی خودخواسته ای روبه رو هستند. دیگر متولی کتاب خوانی ما، وزارت فرهنگ و ارشاد است؛ بخشی از فعالیتهای آنها تجهیز کتاب های کتابخانه های عمومی است همچون با کتاب های اهدایی شان. اگر این وزارت خانه به این وظیفه اش که مدنظر شما هم هست، یعنی ترویج کتاب و کتاب خوانی توجه می داشت، تیراژ کتاب کودک ما به ۵۰۰ نسخه نمی رسید. افزایش قیمت مواد اولیه تهیه کتاب مانند کاغذ و فیلم و زینک سبب شده است خیلی از ناشران صاحب نام از خیر فیلم و زینک کردن کتاب ها و تیراژ بالای ۱۰۰۰ تا بگذرند و دلخوش به این باشند که ۱۰۰ تا ۱۰۰ تا کتاب چاپ می کنند.
رضی هیرمندی افزود: برای کشور ۸۵ میلیونی، آن هم در دنیای امروز، این تیراژها کم است و مشخص است گویا وظایف دیگری در وزارت ارشاد صورت می گیرد. در همین مدت کوتاه دو کتاب از من سانسور شده است؛ هم زمان دو کتاب از دیوید کالی به اداره کتاب فرستادیم که به یکی مجوز دادند و دیگری را با عنوان «بابای دلخواه» به صورت کامل رد کردند. کتاب دیگرم را هم به انتشارات دیگری سپرده ام که گفته اند از این کتاب هم چهار صفحه را کنار بگذارید؛ کنار گذاشتن چهار صفحه از کتاب کودک یعنی چه؟
او اضافه کرد: حالا به سؤال شما می رسیم. پس باید چه نماییم که کودکان کتاب بخوانند. پس از متولیانی که نام بردم، تمام این وظیفه ها به دوش خانواده ها، داوطلبان و دلسوزانی که می خواهند بچه ها کتاب بخوانند، می افتد. صداوسیما هم وضعیت روشنی دارد.
مترجم «چرا من این احساس را دارم؟»، «مامان روباتی» و «خداحافظ دوست من سلام دوست من» با بیان اینکه گاه نهادهایی که مسئول کتاب نیستند، در کار کتاب دخالت می کنند و جمع شدن کتابش از نمایشگاه اظهار داشت: عرضه کتاب، ترویج کتاب است و کتابی که مجوز می گیرد، ترویج می شود اما می گویند نباید ترویج شود و می مانند پدر و مادر و مروج دل سوخته.
او با طرح اینکه پرسش که علیرغم این شرایط چه نماییم، اظهار داشت: پدر و مادرها و مروجان بهتر از من مترجم و نویسنده می دانند چه کنند و بهتر از من بلدند زمانیکه تمامی درها بسته شده، چه اقدامی انجام دهند؛ گروهی در خیابان می نشینند و کتاب می خوانند، فردی در کتاب فروشی کتاب می خواند و اگر من نوعی هم امکان و حال داشته باشم در شبکه های اجتماعی لایو (نشست برخط) می گذارم و کتاب معرفی می کنم. اگر صفحه من را ببینید معرفی کتاب های دیگران است بی مزد و منت و حق گزاری من به آن هاست که کتاب ها را ترویج نماییم. برای کسانی که به کودک و ترویج کتاب علاقه دارند، فضای مجازی مکان مناسبی است. اخیراً متوجه شدم، چند کتاب من را به هتلی در یزد برده اند و ما به جای کتابخانه های عمومی و به جای دانشگاه ها و مدارس باید در هتل کتاب بخوانیم. آیا چیز بدی است؟ نه خیلی هم اتفاق خوبی است. اگر در جاهایی که رفت وآمد است بتوان کتاب خواند، اتفاق خوبی است. اگر در روزهای تابستان کودک به استخر می رود و در گوشه ای کتابخانه باشد و دو صفحه کتاب هم بخواند، خوب است.
رضی هیرمندی تصریح کرد: اگر امکان ها را ببندیم و بدتر از بستن کانال کتاب خوانی، یک سویه بچه ها را کتاب خوان بکنیم، به بچه ها ظلم کرده ایم و در آینده کتاب خوان نمی شوند. آدم های بزرگسال بسیاری را دیده ایم که پس از بازنشستگی می خواهند کتاب بخوانند اما می بینند کشش ندارند، مانند من که در سن بزرگسالی رانندگی یاد گرفتم و فقط برای ضروریات سوار ماشین می شوم، وگرنه ماشین سواری برای من لطفی ندارد، خیلی دیر و بد یاد گرفتم، جریان رانندگی من مانند کتاب خوانی بچه هاست. اگر کتاب خوانی به صورت هدایت شده و تنگ نظرانه باشد، همان بهتر که کتاب نخوانند؛ اما خوشبختانه مانند موسیقی کسانی که علاقه مند هستند راهش را پیدا می کنند.
مترجم «یک گرفتاری دیگر»، «ماجرای باورنکردنی تابستان من» و «آدم وقتی که پیر شد» ضمن اشاره به اینکه تسهیلگران و مروجان کتاب در پیشبرد کتاب ها بسیار مؤثر هستند، اظهار داشت: آنها دلسوزان کودک و کتاب خوانی هستند، آنها نگران بچه ها هستند و می دانند اگر کتاب نخوانند خسران و ضرر و زیان زیادی متوجه آنها و به تبع به زیان مملکت و ملت خواهد بود. اگر کتاب خوانی نباشد، ملت به مردمی افسرده و پژمرده و واقعاً بی سر انجام تبدیل می شوند، مخصوصاً در این دوره و زمانه.
منبع: بلك بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب