دورهمی نویسندگان وشاعران به مناسبت روز قلم
رسولی: با حمایت صدقه ای نمی توان فرهنگ را سرپا نگه داشت
رسولی اظهار داشت: حالا خیلی از اصحاب فرهنگ و هنر شرایط سختی دارند و از این منظر دولت جدید باید با عملیات واکنش سریع فعالیت نموده تا بستر زنده ماندن زندگی حرفه ای اصحاب فرهنگ و هنر را فراهم آورد.
به گزارش بلک بلاگ به نقل از مهر همزمان با ۱۴ تیرماه گرامیداشت روز قلم، دورهمی تعدادی از نویسندگان و شاعران در مجتمع فرهنگی سرچشمه با رعایت پرتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجرا شد. در این مراسم که به همت بنیاد ۱۵ خرداد برگزار شد، شاعران نام آشنایی نظیر مرتضی امیری اسفندقه، محمود اکرامی فر، مصطفی محدثی خراسانی، احمد بابایی، رحیم زریان، یوسف قوجق، رضا رسولی، جواد کلاته عربی، سعید بیابانکی، راضیه جبه داری، سیده فرشته حسینی، رحیم مخدومی، حسین جودوی، اصغر فکور، حمید بناء، میثم رشیدی مهرآبادی، کامران شرفشاهی، محمدرضا اصلانی، مرضیه نظرلو، میرشمس الدین فلاح هاشمی و... حضور داشتند.
محمود اکرامی فر اولین شاعری بود که برای شعرخوانی دعوت شد. او دو شعر خواند و شعر دومش را تقدیم به علی بن موسی الرضا ضد السلام کرد.
نشستم از ته دل شرح ماجرا بنویسم/ برای تو نه، برای خود خدا بنویسم
دوخط سلام و عیلک و دوخط شکایت و شِکوه/ از آتشی که خودت کرده ای به پا بنویسم
نوشتم اول نامه "رسد به دست خداوند"/ رسید اشک و مجالم نداد تا بنویسم
"برات شد" به دلم جای دیگری بَرَم این حرف/ برای حضرت " روحی له الفدا" بنویسم
ولی چه سود که گوشی برای حرف دلم نیست/ چه تند و تلخ بگویم، چه بی صدا بنویسم
وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم/ بگو بگریم از این درد و داغ یا بنویسم
زبان من که بلد نیست لعن و طعنه بگوید/"قلم گرفتم و گفتم مگر دعا بنویسم"
*
باوجود سایه ات خورشید می خواهم چکار
جام جم، افسانه جمشیدی می خواهم چه کار
من که از صحن عتیقت تا خدا پر می کشم
عمر نوح و شوکت جاوید می خواهم چکار
آفتاب بامداد مشهد در دلم تا جاری است
سایه بی اعتبار بید می خواهم چکار...
رحیم زریان، شاعر دیگری بود که شعرخوانی کرد. او شعری را به شهید بهشتی تقدیم کرد و جدید ترین سروده خود در مدح حضرت رسول را قرائت کرد.
تو را با گل برابر میتوان گفت/ سپیدار و صنوبر میتوان گفت
تو را ای سرخ روی سرو قامت/ چو باغ لاله پرپر میتوان گفت
**
مانند تو آیا زمین دارد، زمان دارد؟/ لبخند خورشید تو را هفت آسمان دارد؟
با بعثت تو آسمان خورشید باران است/ چشمان تو گل های سرخ ارغوان دارد
ای مهربان! آیا زمین مانند تو دیده است/ پیغمبری مثل تو آیا مهربان دارد؟
خندیدنت مثل گل سرخ بهاران است/ لبخند تو خورشیدهای بی کران دارد
هم در زمین، هم در زمان از عشق تو لبریز/ گل های سرخ کربلا از تو نشان دارد
چشمان تو امن یجیب عاشقانه است/ لب های تو با صد زبان ذکر اذان دارد
با ما بخوان آیات سرسبز علق اینک/ ساز کلامت ریشه در آخر زمان دارد
*وظیفه سنگینی بر دوش شاعران دغدغه مند ادبیات انقلاب اسلامی قرار دارد
یوسف قوجق، نویسنده پیشکسوت ترکمنی در این نشست سخنرانی کرد. او با اشاره به واقعه ۱۵ خرداد اظهار داشت: کتابی به نام «یادداشت های زندان» توسط انتشارات موزه عبرت ایران چاپ شده است. این کتاب مقدمه بسیار خوبی دارد و در آن توضیح داده شده است که ۷۰ نفر از روحانیون بزرگ آن سال ها پس از اتفاقی که برای حضرت امام خمینی در سال ۱۳۴۲ رخ می دهد، بازداشت و به بازداشتگاه کمیته مشترک منتقل می شوند. این کتاب خیلی خوب است و خاطرات همه آن ۷۰ نفر را آورده است.
چرا به این کتاب اشاره کردم؟ به نظرم ما نویسندگان که در حوزه ادبیات مقاومت و انقلاب اسلامی قلم می زنیم، باید کتاب هایی که در حیطه تاریخ شفاهی چاپ شده است را بخوانیم. اگر خاستگاه انقلاب اسلامی و آغاز نهضت امام خمینی را ۱۵ خرداد بدانیم، وظیفه سنگینی در این حیطه بر دوش شاعران دغدغه مند ادبیات انقلاب اسلامی قرار دارد. به نظرم دراین زمینه کوتاهی کرده ایم و خیلی وارد خاستگاه انقلاب اسلامی که ۱۵ خرداد است، نشده ایم. رمان ها و زندگی نامه های داستانی بسیار کمی دراین زمینه نوشته شده است و بسیار جسته و گریخته کار کرده ایم. به نظرم وظیفه ماست که پژوهش های انجام شده دراین زمینه را دستمایه قرار داده و آثاری را خلق نماییم که شایسته ادبیات انقلاب اسلامی باشد.
در بخش دیگری از این مراسم، سجاد سامانی شعرخوانی کرد. او یکی از سروده های عاشقانه خویش را خواند.
یارای گریه نیست، به آهی بسنده کن/ آری، به آه گاه به گاهی بسنده کن
درد دل تو را چه کسی گوش می کند؟/ ای در جهان غریب ! به چاهی بسنده کن
دستت به گیسوان رهایش نمی رسد/ از دوردست ها به نگاهی بسنده کن
سرمستی صواب اگر کارساز نیست/ گاهی به آه بعد گناهی بسنده کن
اهل نظر نگاه به دنیا نمی کنند/ تنها به یاد چشم سیاهی بسنده کن
عاطفه جوشقانیان هم غزلی را خواند.
فرو می ریزد آخر اقتدار سست آهک ها/ به دام تورها می افتد آری برق پولک ها
خدایا سکه سکه پر شده جیب جهان از فقر/ ببین! لبخندها ماسیده بر لب های قلک ها
میان پیچ و خم ها گم نباید کرد مقصد را/ که گل ها رو به خورشیدند حتی بین پیچک ها
نمی ترسیم از تهدید قدرت های پوشالی/ عقابان را هراسی نیست از اخم مترسک ها
دلم قرص است و راهم روشن، این ماهی که ما داریم/ رهایی می دهد ما را از این شب ها و این شک ها
مبارک باد روزی که جهان از شوق می گرید/ همان روزی که نازل شد به شوق آن تبارک ها
محمدحسین مهدویان، شاعر طنزپرداز کشور، اثری طنز را قرائت کرد. او اظهار داشت: ترجیع بند این اثر شعری از سعدی است.
با همت عده ای نخاله فرهنگ شده است استحاله
در شهر نمی گردد بفهمیم این شخص عموست یا که خاله
چون هیچ تفاوتی ندارد مهران و مهین و سام و ژاله
تا خرخره توی هر خیابان پر می شود از تف و تفاله
خسته است اگر جناب مسعود از بس که کشیده است ماله
خیط است باردیگر مثل هر سال اوضاع در این یکی دو ساله
از جنبه جسمی و روانی هستیم خسته و مچاله
القصه در این شرایط سخت باید به جای آه و ناله
بنشینم و صبر پیش گیرم، دنباله کار خویش گیرم
همواره و مستمر ترافیک، دارد چه قدر خطر ترافیک
چیزی که همیشه می زند گند در لذت هر سفر، ترافیک
از کل بشر پدر درآورد، این معضل بی پدر، ترافیک
با همت خودروسازهامان تنها شده بیشتر ترافیک
تاخیر نداشت هیچ مردی البته اگر نبود ترافیک
دیرم شده باز مثل هر روز باید که باردیگر در ترافیک
بنشینم و صبر پیش گیرم، دنباله کار خویش گیرم...
*با حمایت صدقه ای نمی توان اصحاب فرهنگ را سرپا نگه داشت
رضا رسولی، نویسنده کتاب «سه راه سرگردون» دیگر سخنران این جلسه بود. وی در ابتدای سخنان خود اظهار داشت: باید بگویم که بنده در دهه ۷۰، زمانی که دانشجوی کارشناسی ارشد بودم، شاگرد آقای رئیسی بودم و آن روز که یکی از نامزدها درباره مدرک تحصیلی ایشان شبهه ایجاد کردند، واقعا خنده ام گرفت. با خود گفتم من که ۱۰-۱۲ سال است در دانشگاه تدریس می کنم، شاگرد ایشان بودم.
او درباره انتظارات نویسندگان و اهالی قلم از دولت جدید اظهار داشت: امروز می خواهم بعنوان یکی از اعضای خانواده بزرگ فرهنگ و هنر، انتظارات شاعران و نویسندگان از رئیس جمهور منتخب را بگویم. انتظار اول حقیقت موجود است. اگر حقیقت امروز که بیماری فراگیر کرونا است را نبینیم و بخواهیم از آن عبور نماییم، وضعیت اصحاب فرهنگ از این هم بدتر می شود. خیلی از صنایع فرهنگی به خاک سیاه نشسته است و بعضی دیگر هم در آستانه ورشکستگی مطلق است و با حمایت صدقه ای هم نمی توان اصحاب فرهنگ را سرپا نگه داشت. حالا مدت هاست شب شعر، نشست و کنگره ای برگزار نمی گردد چون که امثال بنده ظرفیت های فضای برخط را یادنگرفته ایم. حالا خیلی از اصحاب فرهنگ و هنر شرایط سختی دارند و از این منظر دولت جدید باید با عملیات واکنش سریع فعالیت نموده تا بستر زنده ماندن زندگی حرفه ای اصحاب فرهنگ و هنر را فراهم آورد.
وی افزود: انتظار دوم تغییر در وضعیت کلان مدیریتی است. در دولت جدید انتظار داریم کسانی که خدایگان کم کاری و تعطیلی اند، به استراحتگاه رفته و افراد هنرمند و خلاق، نه کارمند هدایت امور را به دست گیرند. باید دولت چابکی تشکیل گردد. تا زمانی که ارکان دستگاه های فرهنگی ما چابک نشود، ما هنرمندان نمی توانیم مستقل باشیم.
محسن کاویانی، شاعر جوان کشور که سروده اش درباره عربستان سعودی معروف است، دیگر شاعری بود که برای شعرخوانی دعوت شد. او غزلی را به امیرالمومنین امام علی ضد السلام تقدیم کرد.
بازهم پس از نمازِ خود شدم/ گرمِ قرآن خواندنِ بی قاعده
ناگهان فکرِ مرا مشغول کرد/ آیه ی پنجاه و چارِ مائده
غرقِ خود بودم صدوده ثانیه/ دین و دنیایَم پُر از ابهام شد
بود غوغایی درونِ سینه ام/ یاعلی گفتم دلم آرام شد
آیه مهرومحبت چیست جز/ اینکه ما دورِ وجودِ حیدریم
از محبَّت خارها گُل می شوند/ هرکجا نام علی را می بَریم
بر کویرِ سینه ی ما از ازل/ بارها باریده بارانِ علی
آن گروهی که خدایَم وعده داد/ چیست غیر از وصفِ یارانِ علی
حَق علی، اوّل علی، آخر علی/ دین علی، مسجد علی، منبر علی
دل علی، دلجو علی، دلبر علی/ مِی علی، ساقی علی، ساغَر علی
حَق علی، کعبه علی، قرآن علی/ سَر علی، سرور علی، آقا علی
پس اگر که خسته جانی هی بگو/ یاعلی و یاعلی و یاعلی
حیدرِ کرّار، مَردِ بی فرار/ صاحبِ یکتای شمشیرِ دو دَم
مردِ خندق، مردِ خیبر، مردِ بَدر/ قهرمانِ حمله های پُشتِ هم
شاهِ مردان حیدرِ دُل دُل سوار/ پهلوانی مهربان و دل رحیم
پادشاهی که قَدِ او هیچگاه/ خَم نشد جُز پیشِ طفلانِ یتیم
آن که یارانش همه می ایستند/ روبه روی زورگو پُر زورتر
خاکی اند اما همیشه بوده اند/ پیشِ مغرور از خودَش مغرورتر
آیه ی پنجاه و پنجِ مائده/ مستیِ نابِ مرا تکمیل کرد
وصفِ مولا در دو آیه پُشتِ هم/ شکِ من را به یقین تبدیل کرد
بعدِ قرآن خواندنم دیدم که آه/ در دلِ این آیه ها او منجلی ست
زیرِ لب گفتم که آری راست گفت/ آن خداوندِ عظیمی که علیست!
* افق نیروهای فرهنگی انقلاب اسلامی کجاست
رحیم مخدومی، نویسنده و مدیر انتشارات رسول آفتاب در این نشست سخنرانی کرد. او اظهار داشت: می خواهم این سوال را بپرسم که افق نیروهای فرهنگی انقلاب اسلامی کجاست و می خواهیم به کجا برسیم؟ فرهنگ همواره مظلوم بوده است. در مظلومیتش همین بس که ریاست جمهوری هیچ وقت معاونت فرهنگی نداشته است و یا این که تا چندی قبل زندگی نامه فاخر و قابل دفاعی از بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی نداشتیم که البته خداوند به آقای بهبودی خیر بدهد که دراین زمینه کتاب نوشت. به نظرم یکی از دستاوردهای چنین نشست هایی باید این باشد که مطالبات انقلاب اسلامی در حوز فرهنگ را دنبال نماییم.
سید عبدالله ارجائی، مدیرعامل بنیاد ۱۵ خرداد در این نشست سخنرانی کرد؛ او اظهار داشت: بعضی ها یکی از منابع قدرت را اقتصاد می دانند، بعضی دیگر منبع قدرت را در قدیم زور بانو، بعدها عده و الان توپ و تانک می دانند، بعضی دیگر منبع قدرت را علم می دانند و معتقدند کسی که عالم تر است، قوی تر است. چیزی که واضح است این است که تمام این موضوعات در بستری معنا پیدا می کند که نام آن بستر، نیروی انسانی است. نیروی انسانی سرمایه اصلی هر جامعه و هر کشور است. این روزها می گویند که نیروی انسانی بزرگترین سرمایه شرکت هاست.
البته باید دقت داشت که اهمیت و ارزش نیروی انسانی به کثرت نیست بلکه به کیفیتش بستگی دارد. برای آنکه این نیروی انسانی کیفی در جامعه موثر واقع شود، احتیاج به حرکت دارد چون که نیروی انسانی ساکن هم به درد نمی خورد. چه چیزی محرک است و نیروی انسانی را به حرکت درمی آورد؟ یکی استدلال و استنتاج است که به واسطه قوه عاقله، نیروی انسانی را به حرکت درمی آورد. محرک دیگر، احساس است که به واسطه هنر سر و شکل می گیرد. احساس زاییده هنر است، چه شعر، ادبیات و چه موسیقی. در این نشست می خواهم بگویم چیزی در دستان شما هنرمندان است که می تواند نیروی محرکه یا در نقطه مقابل جان مایه ایستایی جامعه باشد.
بنیاد ۱۵ خرداد پس از ۴۰ سال تصمیم گرفته است که از یک نهاد اقتصادی تبدیل به نهاد اجتماعی شود. ما کار اجرایی انجام می دهیم اما بار اصلی این کارها به دستان شماست. ۱۵ خرداد مبدا نهضت و نقطه آغاز یک حرکت عظیم است. آیا جایگاه و نقش آن در قیام، پیروزی و تداوم انقلاب به شایستگی تبیین شده است؟ به نظرم نشده است. ما می خواهیم که این کار را در بنیاد ۱۵ خرداد با حمایت شما هنرمندان انجام بدهیم.
احمد بابایی شاعر نام آشنایی آیینی کشورمان، سروده ای را به امیرالمومنین حضرت علی ضد السلام تقدیم کرد.
تب و تابی که در حیرت فروشم مفت مژگانش
گرانسنگ است هر زخمی که دید آیینه ارزانش
کریمی که به نان خشک قانع بوده و اما
جزامی را نصیبی باشد از سیمرغ بریانش
برای هفت پشتم ثروتی خوش نامی باشد
اگر نام مرا هم ثبت گردد در اوقاتش
اگر آن رند شیرازی سمرقند و بخارا را
ببخشم با تهی دستی من از ری تا شمیرانش
مرادش چیست از خلق مریدی هم چو من یارب
جز اینکه جوری جنسش شوم در کنج دکانش...
حسین اسرافیلی در بخش دیگری از این جلسه شعرخوانی کرد.
تا ببینم آن سوی دیوار را می گشایم پیش رویم پنجره
پر شود تا خلوت تنهایی ام کرده باز آغوش سویم پنجره
کوه هایی روبه رو ایستاده اند، پای برجا سخت ستوار و بلند
سر فرو برده است، بر دامان ابر، نیستش از باد و از طوفان گزند
چشمشان وقتی که می گریند باز اشک شان از کوه جاری می شود
آن طرف تر جنگلی گسترده است، سبز بر دامن دشتی بزرگ...
سید حبیب نظاری غزل خویش را به شهدای کربلا تقدیم کرد.
مبادا بی اطلاع باران ببارد، در آغاز سفر باران ببارد
دلم آماده پرپرشدن نیست، چه خواهم کرد اگر باران ببارد
رسید و بی اطلاع بارید باران، هزاران چشم تر بارید باران
شب دلتنگی من یادتان هست؟ از آن هم بیشتر بارید باران
رسید و خیس آبم کرد باران، گرفتار التهابم کرد باران
همین که شانه خالی کردم از اشک، باردیگر انتخابم کرد باران
هوای گریه نم نم داشت باران/ غم از جنس محرم داشت باران
میان دسته زنجیرزن ها/ به روی شانه پرچم داشت باران
هزاران چشم اشک آلود، بارا / دوتا دست و تن یک رود، باران
همین دیشب میان هیئت ما / یکی از سینه زن ها بود باران
دوباره پر پر یک دست لاله به روی نی سر یک دست لاله
در بخش دیگری از این جلسه، مصطفی محدثی خراسانی شاعر باسابقه و پیشکسوت برای شعرخوانی دعوت شد.
خورشید اگر به مهر تابنده شده است
و از عطر بهار شهر آکنده شده است
تغییر نیامده ست در لیل و نهار
ذرات تو در جهان پراکنده شده ست
روزی که تو را ز عاشقانت راندند
در گوش فلک سرود آخر خواندند
گرچه در سایه زلف تو پریشان هستیم
ما در آن عهد که بودیم کماکان هستیم
یوسف راه تو، فرهاد تو، مجنون توییم
گو به چاه آیو، به کوه آیو و بیابان هستیم...
مرتضی امیری اسفندقه آخرین شاعری بود که در این نشست شعرخوانی کرد.
ایرانِ من باردیگر سرت را بلند کن
با خلق زخم خورده بگو و بخند کن
چل ساله شد شرابِ خم خون لاله ها
خاموشیت مباد، صدایی بلند کن
الوند را ببین و دماوند را بخوان
تجدید عهد با سبلان و سهند کن
افعی در آستین تو بود و خدا نخواست
فکری از این به بعد برای گزند کن
آیا همیشه دشمنِ تو خانگی نبود؟
سر از این به بعد به بیگانه بند کن
یا با همان غریبه مشکل پسند باش
ما را به شرط خوردن آتش پسند کن
ریز و درشتِ خاک تو ناخالصی گرفت
دستت درست، ما همگی را سرند کن
غیر از خودت صلاح تو را هیچ کس نخواست
بیگانه وار ترکه همه هرچه پند کن
از هیچ کس مپرس، کجا؟ کی؟ چگونه؟ کو
کاری که عاشقان کهن کرده اند، کن
سهراب و سهروردی من چشم می خوری
جان مرا بگیر و بر آتش سپند کن
از پشتِ بامِ تفرقه تا بگذریم پاک
رودابه مغازله، گیسو کمند کن
ایرانِ من! باردیگر غزل گفتمت، چه خوب!
دستم را بگیر و قلم را بلند کن
سلطانی در انتها این جلسه درباره اهمیت واقعه ۱۵ خرداد اظهار داشت: قیام ۱۵ خرداد قلب تاریخ نگاری انقلاب اسلامی و شاه کلید فهم تحولات انقلاب از شروع نهضت تا پیروزی انقلاب است. اهمیت این مورد به حدی است که امام خمینی ضمن معرفی قیام ۱۵ خرداد بعنوان مبدا تحولات انقلاب به ما سفارش کردند که ۱۵ خرداد، موافقین و مخالفینش را بشناسید. تاکید امام بر این واقعه حکایت از این دارد که جنس آن متفاوت با بقیه حوادث انقلاب اسلامی است. برای نخستین بار پس از کودتای ۲۸ مرداد است که شاهد حضور مردم در عرصه مبارزات سیاسی به رهبریت مرجع دینی هستیم.
وی افزود: ما در سال ۱۳۹۲ پنجاهمین سالگرد قیام ۱۵ خرداد را برگزار کردیم و سال جاری می خواهیم که شصتمین سالگرد را در موضوعات مختلف هنری برگزار نماییم.
سیدعلی لواسانی، الهام نجمی، محمد توکلی، حجت الاسلام فرهنگیان و... از دیگر شاعران جوانی بودند که در این نشست شعرخوانی کردند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب