كمبود پیشینه مكتوب شدن ادبیات زنانه در ایران

كمبود پیشینه مكتوب شدن ادبیات زنانه در ایران

به گزارش بلك بلاگ نشست نقد و بررسی «منظومه ی بی قطر و قد» و «یك سر و هزار صدا»، دفترهای شعر بهار الماسی برگزار گردید.


به گزارش بلك بلاگ به نقل از ایسنا، به نقل از روابط عمومی انتشارات سیب سرخ، ششمین نشست نشر «سیب سرخ» با عنوان «آفتابی از فلق سرخ» به نقد و بررسی دو مجموعه شعر بهار الماسی با نامهای «منظومه ی بی قطر و قد» و «یك سر و هزار صدا» اختصاص داشت كه با حضور رضا روزبهانی، حجت بداغی، رزا جمالی و علیرضا بهنام برگزار گردید.
رضا روزبهانی در ابتدای این نشست، چند شعر از این مجموعه را خواند و اظهار داشت: بهار الماسی به شكل جدی از دهه ۸۰ شعر می سراید و تابحال چهار مجموعه منتشر نموده، یكی از این مجموعه ها «حروف سربی» مشترك با من است.
او اضافه كرد: هرچند بیشتر از ۲۰ سال از مهاجرت بهار الماسی از ایران می گذرد، اما وی در این مدت ارتباط فرهنگی خویش را با ایران حفظ نموده است و درشعرش به ساختار شعر فارسی پایبند مانده است.
رزا جمالی هم با اشاره به ادبیات مهاجرت و مولفه های آن اظهار داشت: با عنایت به شناختی كه از شعربهار الماسی دارم، به نظرم او شاعر توانمندی است و همچون سایر شاعرانی كه در كانادا زندگی می كنند به مسئله زبان توجه ویژه ای دارد.
به قول جمالی، اگر آثار بسیاری را از شاعران و نویسندگانی كه مهاجرت می كنند، بررسی نماییم، درمی یابیم كه گرایش شان بیشتر به زبان میهمان است و میان آثارشان با زبان مادری شان فاصله عمیقی وجود دارد. اما چنین اتفاقی برای شعر بهار الماسی نمی افتد.
جمالی با اشاره به زنانه نویسی در ادبیات اظهار داشت: ادبیات زنانه در ایران متكی بر سنت شفاهی بوده و پیشینه مكتوب شدن این آثار خیلی كم است و متاسفانه باور غلطی در دوران مدرن رایج شده كه اگر مقرر است زنی بنویسد باید از هر نقش سنتی كه بر عهده او گذاشته شده فاصله بگیرد. اما بهار الماسی درشعرش به این باور غلط توجه نكرده و بعنوان مثال در«یك سر و هزار صدا» سرگذشت خود من و وجوه گوناگون زن بودنش همچون نقش مادری را به تصویر كشیده است.
او اضافه كرد: بیشتر شاعرانی كه از زبان مادری شان دور می شوند، برای بر طرف كردن این مشكل به ادبیات كلاسیك روی می آورند و چنین نگاهی را در شعر بهار الماسی هم شاهد می باشیم.
در ادامه این نشست حجت بداغی اظهار داشت: شعر نخست مجموعه «منظومه ی بی قطرو قد» جدی، تأثیر گذار و پخته است و برای سرودن این شعر باید به شاعر آن تبریك بگویم. شاعر در منظومه بی قطر و قد به خوبی توانسته است از امكانات زبان روایی بهره گیرد.
او اضافه كرد: معضل بزرگ كسانی كه مهاجرت می كنند این است كه زبان شان پویا نیست. زبان پویا در بطن جامعه جریان دارد و زبانی كه ما در آثار مكتوب سراغ داریم به تاریخ پیوسته است.
بداغی درباره زنانه نویسی در ادبیات اظهار داشت: امروزه به این نتیجه رسیده ایم، كسانی می توانند زنانه بنویسند كه اتفاقا باید زنانه ننویسند. متاسفانه برخی زنانه نویسی را درست درك نكرده اند و با استفاده از چند كلمه و مضمون می خواهند اثری زنانه خلق كنند. زنانه نویسی باید در نحو و ساختار زبان اتفاق بیفتد. بعد از انتشار كتاب «طعم گس خرمالو» نوشته زویا پیرزاد و «بالای سیاهی آهوست» نوشته میترا داورنوعی زنانه نویسی در ایران رواج پیدا كرد.
او اضافه كرد: اتفاقی كه در شعرهای بهار الماسی می افتد این است كه او خویش را ملزم نكرده كه زنانه بنویسد بلكه این زنانگی در شعرش اتفاق افتاده است و همین باعث برجسته شدن شعرش می شود. در این سال ها كم پیش آمده كه من شعر خوب زنانه لذت ببرم. مثلا مجموعه «دهن كجی به تو» سروده رزا جمالی از بهترین نمونه های زنانه نویسی در ایران است كه بعد از این مجموعه حتی خود جمالی هم نتوانسته از این منظر اثر بهتری خلق كند.
در ادامه علیرضا بهنام با اشاره به شعر دهه ۷۰ و مولفه هایی كه توسط تعدادی شاعر كه خویش را سردمدار شعر این دهه می دانستند، اظهار داشت: در شعر شاعران دهه ۷۰ المان هایی وجود داشت كه این المان ها را در شعر بهار الماسی هم شاهد می باشیم، مثل گذاشتن یك جمله معترضانه وسط سطر، استفاده از كلمات آركائیك و محاوره و نگاه طنز به زندگی.
او اضافه كرد: به نظر من شعر نخست مجموعه «منظومه ی بی قطرو قد» از شعرهای خوب بهار الماسی به حساب می آید و در سایر اشعارش او كوشیده است كه شعرش شبیه شاعران دهه ۷۰ شود. بعضی از تمرین های وی موفق بوده و بعضی از تمرین ها نه.
به قول بهنام، شعرهای بهار الماسی در مقایسه با شعر شاعرانی كه به شكلی سانتی مانتالیسم گرفتار هستند از جایگاه بالاتری برخوردار می باشد و به نظرم انتشار شعرهای وی در این برهه زمانی بسیار پرارزش است. شاید شعرهای او فرصت جدیدی را پیش این گروه از شاعران بگذارد كه به این گونه سرایش باردیگر توجه نمایند.

در معرفی بهار الماسی عنوان شده است: بهار الماسی شاعر و فعال فرهنگی متولد سال ۱۳۶۴ تهران و دانش آموخته دو رشته مهندسی برق و طراحی رسانه و اطلاعات و ساكن تورنتو كانادا است. او سال هاست كه شعر می سراید. از الماسی تابحال دو مجموعه شعر «دختر خرداد» و«حروف سربی» مشترك با رضا روزبهانی، «منظومه بی قطر و قد» و«یك سر و هزار صدا» انتشار یافته است.



5.0 از 5
1398/10/14
22:15:15
4808
تگهای خبر: رسانه , طراحی , طنز , فرهنگی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
X

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۹ بعلاوه ۵