ناصرالدین شاه قاجار به هنر عكاسی بینش خاصی داشت
بلك بلاگ: تنوع دید ناصرالدین شاه به عكاسی و آثار به جا مانده از وی حكایت از بینش خاص او نسبت به عكاسی دارد و یكی از دلایل آن دیدن آثار عكاسان و بخصوص عكاسان اروپایی بوده است.
به گزارش بلك بلاگ به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، جمشید حاتم عضو هیئت علمی دانشكده هنر و معماری با بیان این مطلب در نشست تخصصی همایش ملی هنر ایران در دوره قاجار، به بیان گوشه ای از مقاله« عكاسان تك چهره نگار قاجار» پرداخت.
او در ابتدای این نشست كه به همت پژوهشكده هنرهای سنتی پژوهشگاه برگزار شد، به تقسیم بندی عكاسان خارجی و ایرانی تك چهره نگار در زمان قاجار اشاره نمود و اظهار داشت: ژول ریشار (ریشار خان)لوییجی مونتابونه، آنتوان سوریوگین (آنتوان خان)، ارنست هولستر، ایوانف (روسی خان) و ژوزف پاپازیان عكاسان خارجی بودند كه در این عرصه فعالیت می كردند.
این پژوهشگر در ادامه به معرفی هر یك از این افراد پرداخت و اظهار داشت: ژول ریشار درحدود سال (۱۸۱۶ میلادی/۱۲۳۱ هجری قمری) در فرانسه چشم به جهان گشود وی در بیست و هشت سالگی پاریس را به قصد ایران ترك كرده و به تبریز رسید و در سال ۱۲۶۰ هجری قمری و در یك خانواده تهرانی به سمت معلم زبان فرانسه استخدام شد.
به گفته وی، از عكسهای ریشار خان كه بر روی لوحه های سیمین به شیوه داگروتیپ گرفته بود اثری بازنمانده، لیكن از چند عكس برداشته شده به دست او كه یكی پرتره محمدشاه و دوتای دیگر پرتره های كودكی و جوانی ناصر الدین شاه است كه میرزا خان كمال الملك غفاری در سال ۱۸۷۸ میلادی سه یا چهار تابلو رنگ روغن روی بوم تولید كرده است.
ناصرالدین شاه شیفته عكس و عكاسی
او، در ادامه از ملك قاسم میرزا، آقا رضا خان اقبال السلطنه، ناصرالدین شاه قاجار، میرازا احمد خان صنیع السلطنه، محمد جعفر میرزا و عبدالله قاجار میرزا بعنوان عكاسان ایرانی نام برد و اضافه كرد: تصاویر ناصرالدین شاه، نشان از انسانی بی قرار و شیفته عكس و عكاسی دارد و تنوع دید وی به عكاسی و آثار به جا مانده از وی حكایت از بینش خاص او نسبت به عكاسی است.
حاتم، یكی از دلایل این امر را دیدن آثار عكاسان مختلف و بخصوص عكاسان اروپایی دانست كه وی در طول سفرهای خود به اروپا ملاقات می كرده است.
به گفته این پژوهشگر، عكاسی برای ناصرالدین شاه علاوه بر جنبه های سرگرم كننده و شگفت انگیزش تلاشی برای ثبت مسائل و رویدادهای روزمره زندگی پرجلال و شكوه سلطنتی و دغدغه های جاودانگی برای یك پادشاه باز بوده است..
حاتم اشاره كرد: عكسهای دوره اول عكاسی ناصرالدین شاه غالباً از فضای شلوغ و غیر منسجمی از لحاظ تركیب بندی برخوردار می باشند وضعف وی از نظر پیشینه تصویری و درك زیبایی شناسی بصری عیان است در حالیكه در عكسهای دوره دوم عكاسی او، این ضعف تا حدودی برطرف شده و عكسها از تركیب بندی های منسجم و قابل قبول تری برمبنای معیارهای زیباشناسی عكاسی آن روز برخوردار می باشند.
محمد محمد زاده عكاس و عضو فدراسیون بین المللی عكاسی هنری فیاپ فرانسته دیگر سخنران این نشست با بیان بخشی از مقاله «اهدای نشان قاجار به عكاسان تزار » اظهار داشت: در قرن ۱۹ میلادی مدال و نشان ها، افتخاری بود كه عكاس متبحر و سرشناس از پادشاه، دولت و افراد مهم سلطنتی یا نمایشگاهها دریافت می كرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب