ظریف مطرح كرد؛
فرهنگستان زبان و ادبیات از کارهای مردم تقلید می کند
به گزارش بلک بلاگ، پژوهشگر ارشد فرهنگستان زبان و ادب فارسی اظهار داشت: در فرهنگستان کارهایی را که مردم انجام می دهند تقلید می نماییم. مردم به فراخور حال و نیاز خود واژه می سازند.
محمود ظریف پژوهشگر ارشد فرهنگستان زبان و ادب فارسی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: به اعتبار زمان، واژه ها را به سه دسته تقسیم بندی می نماییم. واژه هایی که اخیراً شکل گرفته اند که به آنها نو ساخته می گوئیم. از مصادیق این دسته میتوان به پیامک اشاره نمود. دسته دوم واژگانی هستند که توسط نویسندگان و شعرا بیان شده و مردم آنرا پذیرفته اند. ما به این دسته از واژگان، واژگان منتخب می گوئیم. دسته سوم واژگان نوگزیده هستند که معنای آن به نسبت قدیم الایام تغییر یافته است. در واقع نوعی تغییر معنایی در آنها رخ داده است.
وی اضافه کرد: واژه ها مانند همه موجودات زاده می شوند، پویا می شوند و از بین می روند. برای مثال ما امروز واژه الوا به معنای ستاره را به کار نمی بریم. بودباش به معنای محل سکونت یا تربسه به معنای رنگین کمان هم امروزه دیگر کاربردی ندارند؛ بنابراین اگر واژه ای مورد استعمال نداشته باشد، خواهد مرد. اگر ما واژه را یک ظرف و معنای آنرا مظروف در نظر بگیریم، زمانیکه این مظروف از بین برود، واژه هم از بین خواهد رفت. در قدیم مکان هایی وجود داشت که مردم برف را درون آن می ریختند و فصل های دیگر از یخ به وجود آمده استفاده می کردند. کلمه انتخاب شده برای این امر یخچال بود. امروزه این کلمه به صورت کامل مفهوم دیگری دارد. در واقع ظرف خالی یخچال را دریافت و مظروف آنرا تغییر داده ایم.
پژوهشگر ارشد فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه اظهار داشت: از این دست واژه هایی که گرفتار تغییر معنایی شدند در زبان پارسی به کرات به چشم می خورند. برای مثال میتوان به واژه سپر اشاره نمود که در قدیم بعنوان بخشی از لباس رزمی بوده و الان تنها بعنوان سپر ماشین از آن یاد می شود. همچون دیگر کلمات این چنینی میتوان به واژه جوشن هم اشاره نمود.
ظریف افزود: خیلی از واژه ها به فراموشی سپرده شده و یک شاعر یا نویسنده آنرا به کار می برد. بعضاً این مورد به شناسانده شدن این واژه با نام آن شخص منجر می شود. نمونه بارز آن کلمه تشخیص است که توسط استاد شفیعی کدکنی شناسایی شده است. در فرهنگستان ما کارهایی را که مردم انجام می دهند تقلید می نماییم. مردم به فراخور حال و نیاز خود واژه می سازند. با این وجود حوزه هایی وجود دارند که مردم عادی نمی توانند واژه های تخصصی در ارتباط با آنها را بسازند. همین مبحث سبب می شود که نقش فرهنگستان پررنگ تر شود.
وی اظهار داشت: در دوره عثمانی کلاه هایی در ترکیه وجود داشت که به آنها فینه می گفتند. دست به قضا بر مبنای جذر و مد کوهی شکل می گیرد که از لحاظ شکل و شمایل به این نوع کلاه ها شباهت دارد. از همان موقع نام این کوه با عنوان فینه در بین مردم جا می افتد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب