كاظمی با بلك بلاگ مطرح كرد؛
حوادث تروریستی را به ملیت افراد ربط ندهیم
یک شاعر افغانستانی با اشاره به حادثه تروریستی حرم مطهر امام رضا (ع) اظهار داشت: نباید رفتار یک فرد را به یک گروه بزرگ تعمیم داد، به ویژه که آن فرد از جریانات تکفیری سرچشمه گرفته باشد.
محمدکاظم کاظمی شاعر افغانستانی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره حادثه تروریستی حرم مطهر امام رضا (ع) عنوان کرد: نباید رفتار یک فرد را به یک گروه بزرگ نسبت داد. ما پیش از این هم گاهی شاهد بوده ایم که یک اتفاق فردی توسط بعضی افراد و رسانه ها در شبکه های اجتماعی به یک گروه تعمیم داده شده است. یک فرد رفتاری انجام می دهد که از طرف عموم مردم قابل پذیرش نمی باشد، اما توسط افرادی به کل آن جامعه یا گروه نسبت داده می شود. حالا این گروه می تواند مردم یک کشور باشند یا مردم یک مذهب یا یک زبان و یا یک قوم. حقیقت این است که این نوع تعمیم دادن از سمت هر کسی که باشد اتفاق پسندیده و مطلوبی نیست. رفتار و عمل هر کسی را باید به خود آن فرد نسبت نه گروهی که آن فرد از یک بعد به آنها منتسب است. این شکل منطقی و حقوقی قضیه ای است که درباره حادثه تروریستی مشهد باید به آن دقت کنیم.
وی اضافه کرد: یک جنبه دیگری که باید از آن غفلت نکنیم این است که این جریان بیشتر از آنکه از قسمت ایرانی و افغانستانی اش مطرح باشد، از منظر مذهبی و از منظر القائات تکفیری مطرح است. یعنی امکان دارد گاهی یک فرد به خاطر مسائلی که بین خودش و شخصی دیگر از رهگذر ملیت اتفاق افتاده مرتکب جرمی بشود. مثلا کسی به ملیت او توهین کند، یا آن فرد ملی گرا باشد، یا رفتارهای نژادپرستانه داشته باشد؛ در این وضعیت خب مشخص است که ریشه ماجرا به مسائل ملی و ملی گرایی و نژادپرستی و … برمی گردد. ولی ما در حادثه تروریستی داخل حرم می بینیم کسانی که مورد حمله این تروریست تکفیری واقع شده اند که بیشتر چهره های مذهبی هستند و آن هم کسانی که اتفاقاً در کارهای خیر مذهبی فعال بوده اند. بنابراین به نظر می آید ما باید این اتفاق را از منظر رفتارهای تعصب آمیز و افراطی -مذهبی بررسی نماییم. نظیر آنچه که در کویته پاکستان یا در کابل و هرات نسبت به شیعیان اتفاق می افتد. فرقی هم نمی کند کدام طرف در این اتفاقات صدمه می بیند. البته بیشتر شیعیان مورد این حملات تروریستی بوده اند ولی هر طرفی که در یک حادثه تروریستی صدمه ببیند غیرقابل قبول است، چون از تعصب و تکفیر سرچشمه می گیرد. حامیان این رفتارها هم کشورهایی هستند که از این اتفاقات سود می برند و نگاه تکفیری دارند.
اتفاقات تروریستی را نباید به ملیت افراد ربط داد
این شاعر در ادامه اظهار داشت: نباید ریشه های تکفیری و افراطی این اتفاق را از نظر دور نگاه داریم. صحبت های این ضارب و قاتل هم نشان داده است که بحثی از ملیت و کشور نیست، بلکه بحث از اعتقادات مذهبی خودش می کند. یعنی اصلاً مبنا برای او مبنای افغانستان و ایران نیست بلکه مبنا مسائل اعتقادی و تکفیری اوست. خب همین نشان داده است که نباید این اتفاق را به ملیت افراد ربط بدهیم. چون که تکفیر و افراط می تواند در لباس هر ملیتی ظاهر شود. این منظر مهم و قابل توجه است. قسمت دیگری که به نظرم اینجا خیلی اهمیت دارد و ما نباید از آن غافل شویم این است که فردی به این عمل دست می زند که سن چندانی ندارد. یعنی او از پروردگان جریانی است که در دو سه دهه گذشته سرمایه گذاری زیادی برای تبلیغ این نوع تفکر و رفتار داشته است. نیم قرن پیش این طور نبود ولی دو سه دهه است که این رفتارها به وسیله عوامل خارجی و داخلی بسیار پررنگ شده است. بخشی از آن حاصل تعصبات و ناآگاهی های خود ما مردم مسلمان است و بخشی هم برنامه ریزی و سرمایه گذاری های بیگانگان است. من درست به خاطرم است زمانی که ماهواره در کشورهای ما رایج شده بود، چندین شبکه افراطی گرای مذهبی شیعه و سنی بودند که مدام با همدیگر را بحث می کردند و خیلی از جوان ها را عملاً طرفدار خودشان ساخته بودند. من می دیدم جوان هایی را که با یک نوع تعصب مذهبی این شبکه ها و این نوع مجادلات مذهبی را تأیید می کردند و می گفتند اتفاقاً ما باید غیرت مذهبی خودمان را این گونه نشان بدهیم. من همان زمان حدس می زدم که ما یکی دو دهه بعد همین رفتارها و پرخاش ها را در صحنه عملی و در سطح جامعه خواهیم دید. فکر می کنم الآن موقع برداشت این نفاق افکنی هایی است که دو سه دهه به صورت نظری در شبکه های ماهواره ای و رسانه ای رواج یافته است. بنابراین معتقدم ما شدیداً نیاز داریم بدنه و بنیه فکری و نظری خودمان را درباره اختلافات مذهبی بازاندیشی بکنیم.
در خانه ای هستیم که بین آن دیوار کشیده شده است
کاظمی درباره وظیفه نخبگان و رسانه ها در برابر این اتفاقات اظهار داشت: به نظر من نخبگان و رسانه ها در سالهای اخیر رفتار خیلی مثبتی داشته اند و باید این رفتار مثبت را ادامه بدهند و تقویت نمایند. همه ما باید به این بیندیشیم که ما با یک موقعیت تمدنی و یک موقعیت اجتناب ناپذیر تاریخی مواجه هستیم. یعنی ما باید در داخل فلات ایران آن دست از مسائل فکری و ذهنی خودمان که می تواند محل چالش و بحث باشد را حل نماییم. ما از لحاظ جغرافیایی و تاریخی به همدیگر وابسته ایم، به شکلی که بر همدیگر یک تاثیر دائمی داریم. همه ما مردم ایران و افغانستان و دیگر کشورهای اطراف در منطقه ای به نام فلات ایران قرار داریم و باید این مسأله را بپذیریم که همیشه در کنار هم خواهیم بود. در فلات ایران همیشه داد و ستدها و رفت و آمدها و تبادلات فرهنگی و اقتصادی وجود داشته است و ادامه خواهد داشت. موقعیت ما طوری است که انگار که داخل خانه ای هستیم که بین آن دیوار کشیده شده است؛ افراد این خانه بالاخره با همدیگر مراوده دارند، ولو این که دو ملت محسوب شوند.
اخراج و برخورد با مهاجرین چیزی را تغییر نمی دهد
شاعر «شمشیر و جغرافیا» ضمن اشاره به توئیت یکی از نمایندگان مجلس در خصوص اخراج مهاجران افغانستانی از ایران و با اشاره به اینکه سرنوشت مردم ایران و افغانستان به یکدیگر گره خورده است، افزود: من فکر می کنم ما باید درک درستی از «هم سرنوشتی تاریخی و جغرافیایی» خودمان پیدا نماییم. بدانیم که هر اتفاقی که در این طرف فلات ایران رقم بخورد تاثیر مثبت یا منفی خودش را در همه جای این فلات می گذارد. با پاک کردن صورت مسأله چیزی حل نمی گردد. بر فرض که تمام مهاجرین را از داخل ایران اخراج کنند یا خود مهاجرین به خارج از ایران بروند، بازهم چیزی عوض نخواهد شد. ژئوپولوتیک این منطقه طوری است که همه اتفاقاتی که در یک سوی مرز بیفتد در سوی دیگر مرز هم اثر خودش را نشان می دهد، ازاین رو با این نوع اقدامات لحظه ای و هیجانی تغییری حاصل نخواهد شد. تنها راهی که می تواند سرنوشت هردو کشور را به سمت خیر و صلاح و خوشبختی ببرد، این است که در این عرصه جغرافیایی و تمدنی مسیر وفاق را طی نماییم.
وی در انتها اظهار داشت: حقیقت این است که مناسبات مثبت افغانستان و ایران برای خیلی از کشورها و بیگانگان خوشایند نیست. ازاین رو ما همیشه باید منتظر این باشیم که با یک اتفاق کوچک این ذهنیت های پرورده نشده و آغشته با بدبینی باردیگر شعله ور شود. ما باید ذهنیت و نگرش خودمان را نسبت به این موقعیت جغرافیایی و تمدنی اصلاح نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب