ماژ شیووال مبدع ژانر ادبی نوردیك نوآر درگذشت
بلك بلاگ: نویسنده ای كه بعنوان خالق آثار نوآر منطقه اسكاندیناوی شناخته می شد در 84 سالگی از دنیا رفت.
به گزارش بلک بلاگ به نقل از ای اف پی، ماژ شیووال سوئدی که همراه همسرش رمان های جنایی می نوشت و بعنوان مبدع ژانر «نوردیک نوآر» شناخته می شد، در ۸۴ سالگی از دنیا رفت.
آن ماری اسکارپ رئیس انتشارات پیراتفورلاگت که ناشر آثار شیووال بود به ای اف پی گفت این نویسنده که پیشگام رئالیسم تیره و الهام بخش خیلی از نویسندگان جنایی مدرن بود، «امروز پس از بازه ای طولانی از بیماری درگذشت.»
شیووال در کنار همسرش پر والو که در سال ۱۹۷۵ درگذشت، یک مجموعه ۱۰ قسمتی نوشت که حول محور شخصیت بدخلق، میان سال و کاملاً غیرقهرمان مارتین بِک و تیم کارآگاه های وی در دفتر ملی مبارزه با قتل استکهلم می چرخید.
کتاب هایی همچون «روزآنا»، «پلیس خندان» و «مرد منفور» که آنها با هم نوشتند از خطوط داستانی با ساختارهای پیچیده استفاده می کردند که پر از جزئیات واقع گرایانه بودند و وارد تمام ریزه کاری های کار سخت پلیس می شدند.
اسکارپ اظهار داشت: «۱۰ رمانی که شیووال و والو با هم درباره مارتین بک نوشتند تبدیل به کتاب های کلاسیک این ژانر شده اند و می توانم با جرات بگویم الهام بخش تمام نویسندگان در قید حیات رمان های جنایی بوده اند.»
این دو نفر رمان های خودرا چند دهه قبل از جهانی شدن این ژانر توسط چهره هایی مانند هنینگ مانکل و استیگ لارسن، خلق کردند.
هنینگ مانکل در معارفه ای که برای نسخه انگلیسی سال ۲۰۰۶ «روزآنا» نوشت گفت «آن ها از الگوهای قبلی داستان های جنایی فاصله گرفتند». داستان هایی که خود این نویسنده سه دهه پس از تاریخ اولیه انتشار این کتاب درباره شخصیت کارآگاه کرت والاندر نوشت بسیاری از آثار این زوج الهام گرفت.
دیلی تلگراف در سال ۲۰۱۵ در مقاله ای که درباره این زوج منتشر کرد، نوشت: «شیووال غولی بود که بزرگان مدرن ژانر داستانی جنایی اسکاندیناویایی روی شانه هایش ایستاده اند.»
شیووال و والو بسیار فراتر از داستان های جنایی رفتند و در آثار خود با نوآوری های فراوان به بررسی موشکافانه دلیلهای شکست جامعه سوئد پرداختند. موضوع هایی که آنها در آثارشان به چالش کشیدند شامل کودک آزاری، قاتلان زنجیره ای، صنعت کار جنسی و خودکشی می شد.
ول مک درمید نویسنده شهیر اسکاتلندی آثار جنایی در معرفی نسخه انگلیسی سال ۲۰۰۶ «مردی که دود شد» نوشت: «از طریق چشمان مارتین بک و همکارانش، آنها آیینه ای را جلوی جامعه سوئد گرفتند، آن هم در زمانی که ایده آل های رفاه داشتند زیر حقایق زندگی روزمره خرد می شدند.»
شیووال که بیست وپنجم سپتامبر ۱۹۳۵ به دنیا آمده بود، به تحصیل در رشته روزنامه نگاری و گرافیک در دانشگاه پرداخت. او بعنوان مترجم و مدیر هنری کار کرد و بعد روزنامه نگار مجله ها و روزنامه های سوئدی شد. او بوسیله کار خود در سال ۱۹۶۱ با والو آشنا شد که یک روزنامه نگار سیاسی موفق بود. آنها با هم ازدواج کردند و دو فرزند حاصل زندگی آنها بود.
این زوج هر شب پس از شام و خواباندن فرزندان شان می نشستند و هر کدام یک بخش از کتاب را می نوشتند. شیووال در سال ۲۰۰۹ به گاردین اظهار داشته بود: «خیلی با سبک خاصی کار می کردیم. می خواستیم سبکی را پیدا نماییم که نه شخصاً مال او بود و نه شخصاً مال من، بلکه سبکی بود که برای کتاب ها خوب بود.»
این زوج قبل از نوشتن به دقت تمام خطوط داستانی را برنامه ریزی می کردند، سفر می کردند، صدها عکس می گرفتند، با افراد ملاقات می کردند و نقشه های شهری می کشیدند.
بعد از مرگ والو در ۴۸ سالگی به خاطر سرطان، آن هم تنها چند هفته بعد از انتشار آخرین کتاب در مجموعه یعنی «تروریست»، شیووال بعنوان مترجم به کار خود ادامه داد. وی همینطور در سال ۱۹۹۰ در نوشتن کتاب «زنی که شبیه گرتا گاربو بود» با توماس راس نویسنده جنایی هلندی همکاری کرد.
کتاب های مارتین بک به ۴۰ زبان ترجمه شده اند و تاکنون منبع ساخت ده ها فیلم سینمایی بوده اند.
منبع: بلك بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب